Kirkjuritið - 01.06.1954, Blaðsíða 28

266
KIRKJURITIÐ
er þó auð og akfær, sem kallað er, hvernig slíkt mætti
ske. Ástæðan er einfaldlega þessi: Á laugardagsmorgun
fyrir jarðarför hringdi ég heim til Patreksf jarðar og pant-
aði mann og hesta með mig til annexíukirkju minnar í
Stóra-Laugardal í Tálknafirði daginn eftir. En sá, er
hestaráðin hafði, kvaðst ekki leggja hesta sína í slíka
færð, sem þá var á fjöllum — íhlaupaskaflar og aurar á
víxl —, en gangandi treysti ég mér ekki til að fara, sakir
liðagigtar, og sjóveðri var ekki að treysta. Var sunnu-
dagurinn þriðji í föstu þar með útstrikaður sem messu-
dagur í Laugardal. Var ég þó ákveðinn í að halda heim
um kvöldið (laugardag). Að lokinni jarðarför seinnipart
laugardags reyndi ég þegar að ná í bíl til að komast heim
þá um kvöldið. Stóð ég við símann í fullan hálftíma til
að ná sambandi við þá menn á Patreksfirði, sem áttu
jeppabíla og höfðu þá í akfæru standi, að því er ég bezt
vissi. — Ég reyndi við hinn líklegasta, en hann hafði þá
rétt lokið við að taka vélina úr vagninum til athugunar.
Sá næsti: Benzínkúturinn lak. Þriðji: Vantaði dempara og
þurfti að bæta í fjöður. Sá fjórði: Vantar dempara og þori
ekki að fara með vagninn eins og hann er. Hvað átti nú
til bragðs að taka? Gista aðra nótt vestan fjalls eða leggja
á fjallið á göngu? Víst var gisting margvelkomin. En ég
vildi fara heim, og lausir bílar voru ekki á staðnum; tveir
voru þar að vísu, annar á leið norður yfir fjallið, sömu
leið og ég ætlaði, en hann var fullur af fólki, hinn, utan
af Sandi, náðist nú ekki, því að hann hafði verið fluttur
út fyrir leirana niður af bænum, áður en sjór féll yfir þá.
Hann náðist því ekki fyrr en á næstu fjöru.
Niðurstaðan varð því sú, að bílstjóri sá, er réði yfir
jeppa þeim, er ég áður nefndi og ætlaði norður yfir fjallið,
bauðst til að skjóta mér yfir á fjallið, langleiðina að Hval-
skeri, en láta fólk sitt bíða á meðan, en sækja það svo
á eftir. Vildi bílstjórinn flytja mig alla leið til bæja, en
mér þótti nógu illt að vita fólk hans bíða vestan fjalls
mín vegna, og fór því á göngu nokkurn hluta leiðarinnar