Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1956, Side 12

Kirkjuritið - 01.01.1956, Side 12
NYAR Enn þó fjölgi árum, ei á tíma þrot sér. Svanur er í sárum, svo að flugi hnekkt er, en á alda bárum örugt tíminn hratt fer ómælis útver. Nýár, góður gári, gefst á tímans hafsjó. , Enginn kvíði ári, af því sú er hugfró: Öllu forðar fári frá oss sá, er tilbjó æsku og Eygló. Jörð i Jesú nafni jafnan heldur sólhvörf, heldri hnatta jafni hallar sér að sól djörf, svo hún orku safni, sem er allra mest þörf löngum við lífsstörf. Mjög þess njóta megum, mann er gleðja helzt kann, fyrst vér allir eigum einn að vini talsmann þann, sem forðað feigum fær og vakið upp þann, fjörslit er feigð vann. Ótal stundir alin ung er jafnan nútíð, eins, í öldnum falin, æskan lifir svipfríð, aldrei elli kalin, oft þó mæti stórhríð langt gegnum lífsstríð. SigurSur Norland.

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.