Kirkjuritið - 01.01.1956, Síða 12

NYAR
Enn þó fjölgi árum,
ei á tíma þrot sér.
Svanur er í sárum,
svo að flugi hnekkt er,
en á alda bárum
örugt tíminn hratt fer
ómælis útver.
Nýár, góður gári,
gefst á tímans hafsjó. ,
Enginn kvíði ári,
af því sú er hugfró:
Öllu forðar fári
frá oss sá, er tilbjó
æsku og Eygló.
Jörð i Jesú nafni
jafnan heldur sólhvörf,
heldri hnatta jafni
hallar sér að sól djörf,
svo hún orku safni,
sem er allra mest þörf
löngum við lífsstörf.
Mjög þess njóta megum,
mann er gleðja helzt kann,
fyrst vér allir eigum
einn að vini talsmann
þann, sem forðað feigum
fær og vakið upp þann,
fjörslit er feigð vann.
Ótal stundir alin
ung er jafnan nútíð,
eins, í öldnum falin,
æskan lifir svipfríð,
aldrei elli kalin,
oft þó mæti stórhríð
langt gegnum lífsstríð.
SigurSur Norland.