Kirkjuritið - 01.06.1956, Page 44

282
KXRKJURITIÐ
Enn er eins vert að geta í þessu sambandi. Tedeschini kardínáli er bor-
inn fyrir því, að 30. október 1950 hafi Píusi páfa sjálfum gefist Fatimasýnin.
A heilsubótargöngu sinni í Vatikangarðinum hafi „sólin dansað“ fyrir aug-
um hans, og um leið hafi honum verið birtur ákveðinn boðskapur, sem enn
sé almenningi leyndur.
Eigi verður frekar rætt um undur þessi en gert var í upphafi. Og að lokum
aðeins enn undirstrikað, að hvað sem líður sannindum eða merkingu þess-
ara frásagna, þá er víst að enn stöndum vér aðeins á þröskuldi þekking-
arinnar.
„Æ, hvað er það, sem hinum megin dylst? —
Eg hevri stundum líkt og klukknahljóm
frá æðri veröld, en sem ekki skilst,
þ\ í önd mín líkist þeim, sem hefir villzt.“ (M. J.)
Og án allra sinna vitrana væri kaþólska kirkjan miklu fátækari og ómerk-
ari en hún er.
G. Á.
Kveðið í andvöku.
Þegar kviðinn lirellir hjarta,
hugarrósemd enga finn,
myrkrið þunga, sorgar svarta
sveipar um mig hjúpinn sinn,
trúarljósið tendrar bjarta
traustið eina, Jesús minn.
Þ. Þ.
* í'í *
Kenning Jesú er kenning lífsins. Það er ekki unnt að kenna lífið, aðeins
lifa því og þekkja það. Þeir einir skilja kenningu Jesú, sem vita að hún er i
sjálfu sér engin kenning, heldur blátt áfram lifandi ummæli manns, sem
hefir fæðzt til nýs lífs. Tilgangurinn er að skapa þetta nýja líf í öðrum, og
það vaknar strax í þeim, sem hafa evru til að heyra. — Middleton Murratj.