Kirkjuritið - 01.02.1961, Síða 33

KIRKJURITIÐ 79
en það er eins og alltaf sé heiðskír himinn, þar sem þessi mað-
ur fer. Enda er leiðarstjarnan innra með honum?
Barn er að leik við götuna. Gamli presturinn staðnæmist hjá
því. Hann virðist fara að spjalla við það. Hann er að benda því
eins og hann væri að vísa til vegar. Barnið hlustar og horfir
hugfangið. Dýrafjörður er fagur. Fegurst af stjörnum á himni
hans er Betlehemsstjarnan.
Guð blessi séra Sigtrygg Guðlaugsson fyrir að hafa bent oss
á stjörnuna fögru og hvatt oss til með fordæmi sínu að binda
vagn viðleitni vorrar við hana í bæn og trú.
Eiríkur J. Eiríksson.
Mótmœli.
í dálítið forskrúfaðri grein ber Urban Gad leikhússtjóri sig
UPP undan dönsku helgidagalöggjöfinni, vegna þess að hún
leggur hömlur á skemmtanalífið um hátíðar. Hún er svo ótæk,
að ef litið er út um bílglugga á stórhátíðardegi, er engu líkara
eu allt landið sé komið í eyði. Jafnvel runninn á akrinum
verður blátt áfram að táknmynd leiðindagyðjunnar .
Eflaust hefur maðurinn ekki látið sér til hugar koma, hvað
þessi „fyndni“ hans hlyti að særa kristilega þenkjandi fólk, sem
uPprisudagur Krists gefur skilning á ætlun lífsins og finnst
Danmörk aldrei fegurri en þegar hljómur páskaklukknanna
fyllir loftið. Og þótt ég taki þann hugsanlega möguleika með í
reikninginn, að runnar akursins yrðu eitthvað upplífgaðri við,
eð rauða luktin gæfi til kynna, að uppselt væri í leikhúsinu á
Nörrebro, hlýtur mér samt að leyfast að minna leikhússtjórann
allra virðingarfyllst á, að listamenn eru iðulega kristnir. Þess
vegna getur það ekki verið neitt keppikefli löggjafanna í kristnu
landi að tálma þeim hátíðahaldið. Enn fremur að fræða hann
um, að það eru ekki allar stofnarir lokaðar á páska- né hvíta-
sunnudag. Kirkjurnar standa sem sé opnar. Þér ættuð nú að
brega út af vananum og fara einhvern tíma í einhvorja þeirra
og minna yður á það í miðri messunni, að stundum getur sál-
inni verið gagnlegra að láta sér leiðast heldur en að skemmta
sér. Kaj Munk (G.Á.)