Kirkjuritið - 01.01.1963, Blaðsíða 30

Gunnar Árnason:
Pistlar
Straumbreyting ?
Gleðilegt ár!
Aldrei liöfum vér Islendingar liaft jafn mikla ástæðu til
bjartsýni og nú. Allt leikur oss í lyndi: frábær árgæzka, feikn-
arleg fiskisæld, óþrotleg atvinna og vaxandi lánstraust. Sjálf-
sagt að gera ráð fyrir, að við liöldum vel á spilunum og not-
um tækifærin svo sem kostur er á.
En alltaf er skylt að líta til veðurs og gá bvar stigið er nið-
ur og ekki að treysta því að aðrir liafi vit fyrir oss. Rétt að
gleyma því ekki lieldur, að öllu eftirlæti fylgja vissar hættur:
að menn veiklist og verði andvaralitlir, lineigist til lióglífis
og munaðar meira en góðu hófi gegnir.
Þess vegna er ráðamönnum einnig aldrei meiri vandi á
hönduin en nú að stofna til réttra framkvæmda og gæta sem
mests réttlætis við skiptingu þjóðarteknanna.
Afköst og erfiði samfara dyggð og trúmennsku þarf að laun-
ast að verðleikum, en ágengni og vinnusvik að þola sinn dóm.
Og vonandi að vér vöxum að samliug og samstarfi, svo að
launadeilur leysist með samningum almennt, en verkföllum
fari að sama skapi fækkandi.
Ein sinnaskipti teldi ég oss þörfust. Að vér yrðum ögn and-
legri. Vér höfum sannast sagt ekki átt marga stórbrotna hug-
sjónamenn undanfarna áratugi. Og svo er raunar um flestar
aðrar þjóðir. Bókmenntirnar bera þess vitni að liafa vaknað
og vaxið í reyk og rústum styrjaldarinnar. En nú er farið að
rofa til og sjást til stjarna. Að vísu eru ekki enn komin fram
mikil trúarskáld, en menn eru á ný farnir að skyggnast oftar
til liimins og rýna dýpra í eigin harm. Ágústínus kirkjufaðir
sagði á sínum tíma: „Þú (Guð) liefur skapað oss lianda þér