Kirkjuritið - 01.02.1965, Qupperneq 16

110
KIItKJURlTIÐ
vera markmið kirkjunnar í starfinu fyrir börnin, cn flestuni
mun vera Ijóst, að á leiðinni að þessu marki muni vera margir
örðugleikar. Reynslan sýnir oss, að það eru fleiri aðilar, sem
gera kröfu til barnsins, og fleiri nú en nokkru sinni fyrr.
Einliver vís maður sagði í byrjun þessarar aldar, að liún
myndi verða nefnd „öld barnsins“, og það er til mikið í því á
vissan liátt. Aldrei hefur verið gert meir fyrir börnin á sviði
menntunar, heilsuverndar og uppeldis. En áherzlan liefur
verið lögð á hið efnislega á kostnað þess andlega. Barnasál-
fræðin er oröin vísindagrein. þar sem gerðar bafa verið margar
uppgötvanir. Sýnt liefur verið fram á bve bernskan hefur mikla
þýðingu fyrir síðari þroska mannsins. Lögð liefur verið álierzla
á að sýna, hversu móttækilegur barnshugurinn er, og þá jafn-
framt því, að sá sem hefur barnið í sinni umsjá, er að skapa
framtíðina. Reyndin liefur orðið sú, að ýmsar stefnur síðari
ára hafa notfært sér þetta atriði á kerfisbundinn liátt og orkað á
barnshugann sér til framdráttar, oft í beinni andstöðu við
kristindóminn. Þannig liefur skapazt barátta um barnssálina.
Því skiptir miklu máli, hver verður fyrstur í þeirri baráttu.
Það er ekki liægt að loka augunum fyrir því, að afkristnun
þjóðanna er raunveruleiki, og Jiað jafnvel bjá okkar litlu þjóð.
Guðleysi í ýmsum myndum breiðist út. Andlegt sinnuleysi lain-
ar mótspymuna og flýtir fyrir upplausninni. Sumsstaðar cr lögð
mikil áberzla á Jiað, að Jirengja ákveðinni stjórnmálaskoðun
inn í liuga barnsins, og reynt að liindra kristilegt starf ineðal
barna og unglinga. Slíkt er rekið með ákafa og samkvæmt áætl-
un og Jiar liefur kirkjan látið sitt eftir liggja að gera gagnráð-
stafanir.
Það lætur nærri að stjórnmál séu orðin trúarbrögð. T Jiessari
baráttu er barnastarf kirkjimnar og Jiá ekki sízt sunnudaga-
skólastafið, þýðingarmikið og þýðingarmeira en nokkru sinni
fyrr.
Þá á barnastarf kirkjunnar ekki síður að leggja áberzlu á liið
siðferðilega uppeldi eu hið trúarlega, enda fer hvorttveggja
sanian. Ollum er ljóst liversu liin siðferðilega upplausn fer
vaxandi. Gegn Jiví er ekki nema ein jákvæð leið til bjargar, en
Jiað er lifandi kristindómur. Kirkjan vill með barnastarfi sínu
byggja upp lijá barninu Jiann liugsunarliátt og það andlega