Kirkjuritið - 01.03.1967, Blaðsíða 3

RÆÐA FORSETA ÍSLANDS
, HERRA ÁSGEIRS ÁSGEIRSSONAR
1 ST. GILESKIRKJU I EDINBORG 19. FEBRÚAR 1967,
VIÐ HÁSKÓLAGUÐSÞJÓNUSTU
FaSir vor, þú serti ert á himnum,
helgist þitt iiafn, tilkomi þitt ríki.
V eröi þinn vilji, svo á jörSu sem á liirnni.
heyrist oft, aö tíöaraiidinn sé nú á tínium fráhverfur öllum
■ . riJróg3um. En ekki er ég viss um það, að ástandið sé verra
p >e.lni eli'um en fyrir rúmum fimmtíu árum, þegar ég las guð-
li'if' * ^askéla Islands. Það er frekar liitt, að guðsafneitun
■ * 1 llreytzt í óvissu. Það heyrði ég þá í fyrirlestri, að nú væru
' * lnörg ár, jiar til liægt yrði að framleiða nýtt líf í efna-
s°knarstofum. Á Jiví hefir samt orðið einhver dráttur.
.(IY ^Slndin litu um aldamótin nokkuð stórl á sig, bæði unnin
tiú - ffamtíðarmöguleika, og almenningur var farinn að
er | U Velgenga framþróun til fullkomnunar, jiessa heims. Samt
sty* ■ SVo eÓir tvær ægilegar heimsstyrjaldir, margar horgara-
Ui»v U^^r’ 8rimmcl °g hörmungar, að efnisliyggja aldamót-
|j(^a S1ðustu er úr sögunni. En iivað liefir komið í staðinn?:
siir |^Upstrúna skal ég ekki fullyrða, en trú mannsins á sjálfan
Uiu °*lr Sreinilega verið í rénun. Margir eru áttavilltir í |iess-
ekk')U*^'a lleimi’ og stappar stundum nær örvinglun. Þó er Jiví
1 11 m að kenna, að vísindum liafi lirakað. Síður en svo.
ýg(i*sin,lln hafa verið stórstígari á Jiessari öld en nokkru sinni
niiðd • ^ 61 sl^an jörðin féll úr sínu hásæti, að vera
elcki 'i^1^ lleims’ seln allt snérist um. Og nú er jafnvel sólin
SÓJn engur heimsmiðja, lieldur aðeins ein af Jicim aragrúa
ve. 1 ’ Sein mynda vetrarhrautina, og auk þess margar aðrar
in ' nrai>tir eða stjörnuþokur um endalausan liimingeim-
6ll . Jarlaegðirnar eru taldar í ljósárum, sem vér getum nefnt
vj iVarhi gripið, og samt er sú eining að verða of lítil á
ei1 þ1*111.'^111 leita sannleikans af mikilli kostgæfni og mannviti,
ini|j ° eitlltum, og nær eingöngu í hinum ytra lieimi, efnisheim-
ll’ llar sem hlutirnir verða mældir og vegnir. Margar liinar