Kirkjuritið - 01.03.1967, Blaðsíða 31

KIRKJURITIÐ
U
125
Ma
®nsveinarnir nánustu voru flúnir, Pétur hafði afneitað.
dfgir vilja vera með þeim, sem sigrar, en liver þorir að kann-
'ið liinn, sem lialloka fer? Hver stenzt raunina, þegar
aönleikurinn verður óvinsæll, er liæddur eða ofsóttur?
nK'ia'Sardagur.
f(.|k'Pr voru í förinni með Jesú? Skyldi jiað ekki liafa verið
fr ’ Seni VU1' ákaflega líkt okkur sjálfum? Það voru fyrst og
lærisveinar lians og nánustu vinir. Það voru mennirnir,
liafði kennt og verið daglega samvistum við. Nýlega
. ’ U þeir gert þá játningu, að liann væri Kristur, sonur liins
sto].u a Guðs. Innilega höfðu þeir Jiráð ríkið, sem setja átti á
n' ^úsund ára ríki friðarins og réttlætisins. Þetta var æva-
'a draumur þjóðarinnar, sem Jieir héldu að nú væri að
C margir liöfðu heyrt getið um þennan undramann frá
g eu spámanninn, sem gerði kraftaverk og talaði um
ySrikið sem væri í nánd. Skyldi hann ekki vera Messías?
eji(j lssuJega var ekkert guðsríki í Jerúsalem um Jiessar mundir,
v 1 3 musterið fagra væri dýrðlegt og gulli skreytt. Þar
f, 11 a^ vísu margir auðugir menn, sem lifðu í dýrðlegum
^ 'lag hvern. En svo var líka margur Lazarusinn, sem
b.,1-1 e>lnd °g volæði, kaunum lilaðinn við dyr ríka mannsins.
gjJ^11 Ulenn voru ekki aðeins vansælir og fátækir, þeir voru
u ^ ^yrirlitnir og virtust útskúfaðir bæði af guði og mönn-
þjjíj ...
"íeð VUr einni8 lllargt a^ Þessu fátæka fólki, sem var í förinni
1 Jesú, því að hann starfaði ekki sízt á meðal þess. Líka
vorn r , , 1
l>ví >ar lnenn ur öðrum stéttum, hugsjónamenn, sem trúðu
] a® 1111 væru vonir Israels að rætast. Hrifningin brann og
Hl ■ 1 i'Hgnnum: Konungurinn var að gera innreið sína, sá
8eiiSS;as> sem Jijóðinni liafði verið heitinn. Sæl voru Jiau augu,
þ hetta sáu. Hvílíkur fagnaðardagur.
Veljanillg fögnuðum vér einnig, Jiegar vér vorum að stofna lýð-
glæs'] ^rir ^aunl árum, enda þótt vonirnar væru ekki jafn
tttikl vonir Þessara manna. Víst trúðum vér á fagra og
iegt k ^ranitl® Þjóðar vorrar. En Jiessir menn trúðu á stórkost-
þat- ,aitaverk. Þeir trúðu á nýjan himinn og nýja jörð, veröld,
SCln aHt liið' illa yrði upprætt en fögnuður og fullsæla ríkti.