Kirkjuritið - 01.03.1967, Blaðsíða 41

Qunnar Á
rnason:
Tveim spurningum svarað
(Helgistund í sjónvarpi 26. 2. 1967)
% var beðinn aft' tala liér, finnst niér skylt af! svara
1,11 spurningum, sem virðast vaka í liugum margra, en á
" og gil<li þessarar
vyrst
tvei
arinu vi3 J)eim veltur að mestu réttlœtin
"l\jnnarra lielgistunda.
finn spyrja livort sú nútímaþekking, sem byggist á raun-
j. ^unum bafi ekki brakið Guð úr sögunni, — og livort
riV*'n kÍrkJa i,afi nokkru blutverki að gegna í ])ví velferðar-
Éir 1 SC,n ver í8lentHngar °g ýmsar aðrar |)jóðir lifa í núorðið.
|)t1. '^gg að Guð bafi ekkert baggast og kirkjan aldrei átt
Jniia erindi, og vil færa að J>ví nokkur rök í örstuttu máli.
|( vist Guðs eða tilvistarleysi befur alltaf verið og er enn
j)RPlnl trnaratriði. Og ég beld að ég megi fullyrða að trú
Sp lr,a’ se>n tel ja sig ekki trúa á Guð, sé meiri en okkar, er
, . l,mst á liann trúa, enda fylla langflestir í beiminum guðs-
þa'\ °^^*nn J)ann ilag í dag. En svo einkennilega vill til, að
er alltaf verið að krefjast sannana eða rökstuðnings af
i- ftrúarniönnunum, en andmælendur þeirra eru yfirleitt
að n SÍePl)a með |>á fullyrðingu að skynsemi þeirra segi Jieim
Guð
mörkuð
se ekki til. En skynsemi vor allra er sannarlega tak-
og þekkingin enn í miklum molum. Sjálfur Einstein
st'lftl ” iviviii^m Cllll 1 iiiiiyiiiiii immini. ^jttiiiii Uincnviii
„ lae'oi að bina dýrðlegustu fegurð og mestu speki væri oss
ftill n,e^n a® kanna, en vér fyndum til ])essa á leyndardóms-
a]] ,,m leiðslu- og lirifningarstundum, sem væru uppspretta
va^* trúrækni- Taldi bann ])á menn mega kallast dauða, sem
r" iokaðir fyrir slíkri skynjun og tilfinningu. Játaði liann sig