Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1967, Blaðsíða 41

Kirkjuritið - 01.12.1967, Blaðsíða 41
KIRKJUR ITIÐ 471 l'eMu verið kveðnir npp af liæstarétti eflir að iill kurl hefðn ^omið til grafar. Ijyga-Mörður og Gróa á Leiti æltu að vera okkur Islending- 1,111 enn lil varnaðar á þessuni vettvangi. Ba»ði rógsaðferð þeirra og afleiðing slefburðarins. TJett a er ekkerl hégóniamál. Hávamál telja orðstírinn mest verðan hverjum manni lífs og ^Snuni. Ofl urðu ilhnæli upphaf vígaferla á söguöld. Svo sak- ,,3eni þóttu þau. Hermt er eftir Kristi að fyrir hverl illmæli, s,“Jn mennirnir mæli, skulu Jieir á dómsdegi reikningsskap 'júka. Er Jiar ekkert okkar undanskilið. T*essi ströngu viðurlög eru ekki sett að ófyrirsynju. Allir s|anda herskjaldaðir fyrir ef laumast er að haki þeim og ausið “"l l»á óhróðri. Og enginn fær við Jiví séð, ef lætt er um hann 'lylgjum eða sprautað á liann lýgi svo að liann sýnisl svartur 1 annarra augum. Mannorðsþjófnaðurinn er eins skaðlegur og eiturgasliernað- llr- Okkur ætti Jiví ekki að koma til liugar að fremja hann, þótt 1,111 flokksandstæðinga sé að ræða eða menn með andstæðar Tífs- skoðanir. Meira að segja náunginn, sem okknr er mest í nöp '*ð, er maður eins og við. Og er svo sem ekkert ólíklegt að hann s,í engu verri en við, ef skoðaö er niður í kjölinn. Sé hann hins 'eííar flak eða mannhrak ríður honum lífið á skilningi og Soðvilja. Beztu menn aTlra þjóða eru göfugmenni, hvaða s,eU sem Jieir skipa. Og Jieir munu sízt bera lit kviksögur, þótt Pað kynni að vera þeim til stundarhagnaðar. ^nnþroskinn að er sjálfgefið og ólijákvæmilegt að tæknin komi meira til sKialanna í skólunum. Tæknifræðslan verði æ margbreytilegri kennslutæknin aukist stórkostlega. Til Jiess er ætlast af ’Hluni að skólarnir sén mönnum til nytsemdar og búi þá sem ezt undir lífið. En lífið gerir margar kröfur og leggur ótelj- ;,,,,li Jirautir fyrir allan fjöldann. Enginn skóli býr menn al- Hgjaða né ósigrandi út í Jiað. Þótt tæknin sé mikilsverð má * ^Tci vanmeta annað, sem að vísu fyllir síður askinn en flest- 1,111 kemur saman um að skipli einstaklinginn í raun og veru 'ne8tu, sé litið á hann sem persónuleika með ákveðin lífsrétt- >n,ll svo sem hugsanafrelsi, tjáningarfrelsi og sem víðtækast
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.