Kirkjuritið - 01.12.1967, Blaðsíða 26

KIRKJURITIÐ
456
mitt á kristniboðsakrinum, sem bænin um einingu verðu'
áköfust: „Allir eiga Jicir að vera eilt -— eins og þú, faðir,
ert í mér og ég í þér, eiga þeir að vera í okkur, til þess
heimurinn skuli trúa
Það er von mín, að þessi póstur frá Taizé megi minna þi? a’
lesandi góður, í hverju líf kristins manns er fólgið. Það er
von mín, að eigir þú óvin, þá látir þú sættast. Það er von
mín, að íslenzkir boðberar kristinnar trúar láti af óvild sinn'
og linútukasti í garð kristinna bræðra, að prédikanir þeirr-'
megi speglast í lífi sjálfra þeirra, svo að íslenzk þjóð getl
tekið mark á boðskap þeirra. Minnstu þess, að orð þín nn'
kærleika eru bræsnin ein, ef þú ekki fyrirgefur skuldunanl
þínum, og áróður þinn um bjálp til banda bágstödduni er
marklaus, ef þú átt sjálfur eyri umfram fæði og klæði.
þitt dæmir um boðskap þinn.
Ur Varabálki
Tíma nammim gef aff gaum,
gakk frá straumi spilltum,
sá er aumur, sem við glaum
scfur í dratimi spilltum.
Hvar sem leiiV Jtín liggur hér
lífs meðan evðir degi,
æðstan heiður álil þér
öðrnm greiða vegi.
— Sigurfiitr GuSmundsson á HeiiH