Kirkjuritið - 01.06.1977, Síða 27

Vísið þeim veginn
Samtal viö síra
Helga Trygggvasson yfirkennara
^að hpfl ir J
fyrr: hl® ur. dregist nokkuð að ge
s°nar yfirak(lltVerks síra Hel9a
sem út l. nnara> nVísið þeim veginr
Leiftur n!fmarið 1975 og Prentsmiðj'
að höfimw Ut' Þv' var Það um da9ir
iesendu rmn Var beðinn að se£
bessari J" Klrkjuritsins frá tildrögum ;
um. va *°k’ hennar og viðtc
beiSni <! 9°3fúslega við þei
sfund i k ræddum við um bókina stu;
a a heimili hans.
ar/ bnir V- Var a3dragandinn að þess-
_ sira Helgi?
f°rðum d31^ °9 V3r ' ^ennaraskélanum
mitt stöðua9a las eg Nýjetestamentið
' skólanu jatnframt uppeldisfræðum
t»eim árum1' *9 mar tannst Þá strax á
trseSina s’ 30 m'kið vantaði ' uppeldis-
oientig nn001 sækja Þyfti í Nýjatesta-
mér fannJaUnar Biblíuna alla, því að
yera svo ákaflega margt
uppeldislegt þar. Ég saknaði þess, að
trúarbók kristinna manna var ekki látin
þar tala meir sínu máli.
— En mörgum hákristnum og ágæi-
um uppeldismálamönnum hafið þið þó
kynnst i skólasögunáminu.
— Jú vissulega. Þeir töldu guðstrú
og gott heimili að sjálfsögðu helstu
máttarstoðir menningarinnar, og kem-
ur þá Lúther fyrst í hug. Hann lagði líka
mjög mikla áherslu á kennarastarfið.
Og Pestalossi sagði, að vantrúin væri
orsök vanmáttar og afturfarar meðal
þjóðanna, — og að villast frá trúnni á
Guð föður og einlægri barnsafstöðu til
hans væri hin mikla óhamingja, því að
þegar snúið er baki við Guði, þá er
föðurlegu uppeldi hans afneitað og því
sem Guð býður fram í endurlausnar-
verki sonar síns, sem hann sendi til
aS endurreisa guðsbarnseðlið í mönn-
105