Kirkjuritið - 01.06.1977, Qupperneq 30

— Vel á minnst. Nokkrum vikum eft-
ir guðfræðiprófið varð það, að Dr.
Valdimar Eylands í Winnipeg og síra
Bjarni Bjarnason í Árborg sáu ritgerð
mína. Ég hafði hana með mér vestur
um haf, þá nýja af nálinni. Báðir hvöttu
mig eindregið til að gefa hana út,
sögðu hana flytja nauðsynlegt efni á
nýstárlegan hátt. Ég sagði þeim, að
ég þyrfti að skrifa miklu meira áður en
ég hugsaði til útgáfu. Prestar á íslandi
hafa tekið bók minni mjög vel og vin-
samlega.
— HvaSa lesendur hafðir þú einkum
i huga i efnisvali og meðferð?
— Alls konar lesendur, eldri og
yngri, lærða og ólærða, eindregið trú-
aða menn eða lítt trúaða í kristnum
skilningi. Ég reyni að rekja þræðina
þannig, að þeir, sem ekki telja sig sér-
staklega trúaða eða biblíufasta, geti
líka verið samþykkir um höfuðáttir, svo
og hinir, sem halda fast við Heilaga
Ritningu, bæði eldri hlutann og nýrri.
Ég er mjög þakklátur Leiftri fyrir að
gera mér fært að flytja þessar hugleið'
ingar um uppeldiskenningar Ritninga1"
innar frammi fyrir alþjóð.
— Kannske við endum þá, sírs
Helgi, með þvi að þú veljir einhvd
uppeldisorð Nýjatestamentisins, seV
þú gerir ráð fyrir að allir ættu að gei3
verið sammála um.
— Hvernig væri þá að taka fáein or®
úr síðasta kafla Fyrra bréfs Páls ti!
Þessalonikumanna, þar sem Páll stofí1'
aði söfnuð og sumir safnaðarmef111
höfðu misstigið sig með dáðlaus^
framferði, svo sem iðjuleysi. ,,En W
áminnum yður, bræður: Vandið um vl
þá, sem óreglusamir eru, huggið j'
stöðulitla, takið að yður þá, sem ó'
styrkir eru, verið langlyndir við alla
Ætli Páll sé ekki hlutgengur meða
mestu uppeldisfrömuða í Norðurál^'
þegar allt er athugað? Eða skyldu Pel1
ekki einmitt eiga honum ærið upp a
unna?
A.J. skráði-