Kirkjuritið - 01.06.1977, Síða 33

þcið
q lllt’ sem kristnir menn hafa gert
ln9um. jú, það fór svo næstum
t ' ' tlveiri kennslustund. Hann hóf
rit|'r.estUr urn einhvern gyðingborinn
° und’ °9 síðan kom hann auga á
sók' °9 ^a hann ræ®a um renn-
J^rdómstólana á miðöldum.
f., . , Varðstu þessa vör strax við fyrstu
ryr|rlestra?
samt var ekki fyrr en eftir
var Sem e9 sa9ði frá. En það
fliótireyndar mjög snemma, líklega
að 6^a’ eftir a® komst að því,
rarT)eg V3r kristnib°Si- Það kvað svo
korn^ ^essu’ ar^ skólasystur mínar
hafg- min sinn. þegar hann
bað '.,talað heila klukkustund um allt
unu a’,sem af rannsóknardómstól-
er h'Ls6,100'’ °g sö9ðu: „Aili, þetta
ekki ' egt'" ^9 svaraði: „Þið skuluð
ag aka ykkur það nærri. Það er mér
söggenna’ a^ hann gerir þetta.“ Þær
ennh= u’’Já’ og I3035 ve9na er það
hormulegra.”
hjá n þanni9 voru oft fyrstu viðbrögðin
Hitierydingum- Á þessum árum var
en þ^ekki enn kominn til sögunnar,
Spána tolu®u Þeir um ofsóknirnar á
heföj °9 ' Portu9al rétt eins og þær
aiitgf gerzt 1 gær. Þetta var þeim
hafði or* -ferskt ' huga- 0g Þegar é9
kenria 9 ^essu viS fyrsta hebresku-
GyQinrann minn’ sa9ði hann: „Já,
velqjörx 96tUr aldrei ^ieymt, hvorki
Þeir Um ne heldur mótgjörðum.”
hafðj f V'SSU vel’ hvernig kirkjunni
Ve] sgari2t vi® Þá- Einkum þekktu þeir
ar °ó ,r°mversk-kaþólsku kirkjunn-
Á sísu teirrar russnesku í þessu efni.
otsóknS ^ °ld urðu svo miklar Gyðinga-
anjers'J' Pusslandi. Eftir dauða Alex-
■ hófust þær með auknu afli.
Þá flúði hálf þriðja milljón Gyðinga
frá Rússlandi.
Aili sjálfri eru hörmungar Gyðinga,
fyrr og síðar, næsta hugstæðar. Að
því efni víkur hún harla oft.
Eyðimerkurgangan
Þessu næst segir Aili nokkuð frá starfi
sínu fyrir kristna Gyðinga. Einu sinni
í mánuði hafði hún fund fyrir hóp
slíkra á vegum félagsins „Hebrew-
Christian Alliance”. Henni gekk all
vel að halda hópnum saman. Um það
bil hálfur annar tugur unglinga, sem
tekið hafði kristna trú, hallaði sér þar
einnig að, en sótti jafnframt biblíu-
lestra á finnska skólann. Síðar tókst
Aili að stofna nefnd kristinna Gyðinga,
sem hafa skyldi forgöngu um þetta
starf. Að beiðni Gyðinga var hún í
fyrstu í þeirri nefnd sjálf, en dró sig
síðan smám saman í hlé. Gekk þetta
allt að óskum fyrst í stað, og fór að-
sókn unglinga vaxandi, en brátt fór
þó að bera á óeiningu. Gætti þess þar,
að unga fólkið hafði komizt til krist-
innar trúar fyrir áhrif ýmissa kirkju-
deilda, sem ekki voru sammála í allri
kenningu. Auk þess var það komið til
Palestínu hvert úr sinni áttinni, sumt
frá þessu landinu, annað frá hinu. Og
þar kom, að sumir yfirgáfu söfnuðinn.
Síðar brauzt svo út frelsisstríðið, svo
að öll tengsl rofnuðu um sinn.
Þegar friður komst á reyndu nokkr-
ir hinna eldri meðal kristinna Gyðinga
að koma á samtökum að nýju, en það
tókst ekki. Nokkrir smærri hópar komu
þó saman. í seinni tíð hefur þó heldur
dregið úr sundrungunni. Aili tekur, að
111