Kirkjuritið - 01.06.1977, Síða 61

inn na ^ess aS skoða legstaði krist-
tírnu manna °9 hæli þeirra á ofsóknar-
ir u 1X1 ' fyrndinni. Vatikanið í Róm hef-
mcJT1|S!°n 09 yfirráð grafhvelfinganna
0 hondum.
VersVkennar 9rafhvelfingar, sem róm-
on ekak.^'r^an hefir haft umsjón með,
inn t-. ' hefir verið mikill gaumur gef-
þarn' ^essa> eru legstaðir Gyðinga.
innfiw SrU 9rafir um 100-000 Gyðingar,
KrjstsJandur til Rómar skömmu fyrir
því e|d Ur^' Þessar grafhvelfingar eru
iokaa 6n flinar kristnu og hafa verið
Nú hefirT1 1,1 ÞeSSa'
stjóm SVo samizt milli ítölsku ríkis-
ar,nnar og Vatikansins, að graf-
hvelfingar þessar verði fengnar ítölsk-
um Gyðingum til umsjár. Verða þær
sennilega, er tímar líða, opnaðar ferða-
mönnum til skoðunar. ,,Við höfum lengi
óskað eftir að fá umsjón með þessum
grafhvelfingum, vegna þess að þær til-
heyra merkilegu tímabili í sögu Gyð-
inga, tímabili þegar kristindómur tekur
að vaxa af rótum Gyðingdóms,“ mælti
höfuðrabbi Gyðinga í Róm.
Vatikanið hefir nú um hríð látið
hreinsa til í þessum katakombum.
Þarna hafa fundist freskomyndir á
veggjum og hvelfingum og áletranir.
Þarna er margt mjög vel varðveitt og
mikið rannsóknarefni fyrir höndum.
Kirkja - mófiir
{arendeS,amenfÍ^ *aiar ekk' me® vanviri®u e®a yfirlaeti um hina mörgu veg-
9etur -°9 Þeirra götur. Og satt er þaS um prestinn nú eins og þá, að hann
VajjnnVeriÖ m',c,ur viS fáfróða og villuráfandi, þar sem hann er sjálfur veikleika
■ °g satt er þaS einnig um þá kirkju, sem vér þjónum, þjóSkirkju Islands.
Þu ert, kirkja, máttug móðir,
mildileg og hýr á vanga,
annarsSlralC!Íð iv,att,1'as Jóhannessen. Það er vel mælt og ekkert bendir til
Sern h' «n aÖ SU ums°9n muni gilda eftirleiðis. En máttug er engin móðir,
ekki u'ií, lr -ekk' a® vi,a flvaS hú*1 er °9 er aetlað, hefur ekki sjálfsvitund, hirðir
ekkj an Serieik Persónu sinnar og ætlunarverks. Sú mildi, sú hýra, sem er
^áttur o030 e.n fla®ur ' aliar áttir> Þar sem allt er 0P’3 °9 lloit mnan> slíkt er
mikil í hii annars kyns en menn kjósa móður. Sú móðir er ekki sterk eða
að Ver utverki sínu, sem er viðskila við lífsrök sín, gildir einu þótt hún kynni
Kifkja r*9* og hýllf af viðhlæjendum fyrir frjálslega hegðun.
ElTT Vej{ . a testamentisins er einhliða í sinni auðmjúku, tæru móðurgleði:
ia9ður er ^iTT g-iori og' Ga9nteknum huga bendir hún á grunninn, sem
ö||UtT| . a Ve9inn, sem er gefinn, á hinn eina fullkomna, sem hefur gjörst
Sjá lm' Sem 110,10,11 höfundur eilífs hjálpræðis.
Sefningarræðu á prestastefnu, bls. 85.
139