Kirkjuritið - 01.06.1977, Síða 77

jnu 9 barf a5 byrja á fullorðnafólk-
til n°9 ^a fyrst °9 fremst Því, sem
þj^ st’ Þ- e- beim, sem sækja guðs-
stó,Usturnar. Fræðsla af predikunar-
þUq n®9'r ekki. Það er svo margt í
lan . ins fuHorðna manns, vakið af
fasri t' | fSr6ynslu’ sem ekki 9efst tæki-
ustun' • aÖ.spyrÍa um undir guðsþjón-
oq ni' l~iar kemur til greina húsvitjun
svo ^ avi5töb en ekki hittist alltaf
uðn i’.ar5 sPurningarnar, sem vökn-
*■*> l©lti há ó í i
bihi;,,i a- 1 Þessu sambandi eru
"u/esf/-£
starfjV^?'r' Gildi Þeirra í kirkjulegu
beegj a|Sf a' ' 5vi’ a5 Þar fær fólkið
Guðs qrgenna °9 ýtarlega fræðslu í
sem ekk'1' Urn líf kristins manr|s o. fl.,
tekið f ' rumast í predikun. Þar er
óska eft-^ ^ efni’ sem Þátttakendur
fyrir t ^ 09 eru sammála um að taka
fjól-ðuno a nu sinni ' viku einn ars‘
t£ekifseri t' 9 ar ' senn- Þar er
um ýms spuminga og umræðna
Ustuna ,*fti da9ie9s lífs, guðsþjón-
Þiblfun’g " lm’ kveldmáltíð, bænina,
6r tilvalis l91®9 verkefni 0. s. frv. Þá
rit bihiíi 3 'esa ' samilengi eitthvert
t^kifaeri tn|nar biblíulestur gefst
murin hv ' ^ f1'11543 a Guð tala fyrir
sniðs er ^ annars- Vegna frjálslegs
l69ra b "nni9 tækifæri til sameigin-
reynt oa nastunda- Þetta hefur verið
t^kifseri t'ffÍSt V6i' Þar 9efst felkinu
1 tru á ny'' 30 mæta bróður og systur
Syniegt agan batt- j upphafi er nauð-
biÞlíulestract9era 9rein fyrir t'^gangi
iyst> hver Undanna og síðan fá upp-
treVsti sér U mar9ir hafi áhuga og
staðaldrj p' 30 taka Þátt í þeim að
athygii ma nn frerr|ur þarf að vekja
af bib|'ulestf 3 Því’ aS gagn Þeirra
m eða samræðum fer
r9stundir eða umræðufundir
eftir því, hvort þeir eru einlægir í því
að hlusta á Guð tala og leyfa Guðs
orði að vera það, sem það gerir kröfu
til að vera. En það er ekki nóg að
hlusta. Menn verða einnig að breyta
eftir því, sem þeir heyra (sbr Earl F.
Zeigler, Christian Education of Adults,
Philadelphia 1958, bls. 26). Biblíu-
lestrar eða umræðuflokkar geta verið
fleiri en einn í sama söfnuði og miðað
við ólíka aldursflokka, t. d. ungt fólk,
nýgift fólk, miðaldra fólk og eldra fólk
0. s. frv. eða eftir starfsgreinum og
stéttum, ef þátttakendum hentar. Stað-
ur fyrir þessar samverustundir getur
verið heimili prestsins, kirkjan eða
heimili þátttakenda. Hið síðastnefnda
getur verið mikilvægt í því að færa
Guðs orð, bænina og sálmasönginn
inn á heimilið (sbr The House Church-
hreyfinguna, sjá t. d. The lona Comm-
unity Story eftir T. Ralph Morton,
London 1957, bls. 72nn). Annars verð-
ur heimili prestsins mikilvægt í þessu
tilliti.
Söfnuðurinn þarf að eiga handbær
alþýðleg fræðslurit um ýmis efni, sem
nota má í fræðslustarfinu (t.d. J. John-
son, Samræður um trúmál, þýðandi
Steingrímur Benediktsson, enn frem-
ur ýmsar bækur Kristilegs bókmennta-
félags, Bókagerðarinnar Lilju 0. s. frv.).
Slík rit myndu koma með tímanum frá
hendi þeirra, sem ynnu að svona starfi
eða eftir þeirra fyrirsögn. Hér þyrfti
að nota fræðsluþætti í útvarpi með
fjölbreyttu sniði, líkt og Brezka út-
varpið hefur í dagskrá sinni. Kvik-
myndir og leikstarfsemi gætu líka ver-
ið hjálpargögn og margt fleira. Bæna-
bækur og stuttar hugvekjubækur eru
fyrir hendi og mætti nota þær á sam-
155