Muninn - 01.05.1986, Blaðsíða 48

haust. Því var það að ég reit
þessi orð hér fyrir neðan á
pappir. |
í>að er margt sem er ólíkt
með fjölbrautarskólum og mennt-
askólum. Þeir fyrrnefndu hafa
ekkert bekkjakerfi. Námið i
þeim er mun frjálslegra og
sveigjanlegra og þar af leið-
andi auðveldara fyrir þá að
ljúka námi, sem eiga i erfið-
leikum, (sem eiga það til að
falla endrum og eins). Þar sem
bekkjakerfi er ekkert, þá sitja
nemendur áfanga með hinum og
þessum, oft af mismunandi
brautum og mislangt á veg komn-
ir i náminu. Þvi kemur það fyr-
ir að slaka þarf á kröfum þeim
sem gerðar eru. Menntaskólar
með bekkjakerfi setja nemendum
fastari skorður, þeir bjóða
(yfirleitt) ekki upp á eins
margar námsbrautir og nemendur
ráða ekki timalengd og tilhögum
námsins eins mikið sjálfir.
Bekkjakerfið gerir aftur á móti
það að verkum að auðveldara er
að gera námsefninu skilf það
sem allir eru jafnlangt á veg
komnir i náminu. Einnig verður
námið sérhæfðara en ella; náms-
brautirnar eru betur afmarkað-
ar.
Erfitt er að bera saman
gamla skólann minn og M.A.,
vegna þess hvað þeir eru ólik-
ir. Annar er með bekkjakerfi,
hinn er með áfangakerfi. Annar
er gamalgróinn og með áratuga
sögu að baki, hinn er nýr af
nálinni og ennþá i mótun. Þar
að auki er M.A. með liklega um
þrisvar sinnum fleiri nemendur
en gamli skólinn minn. "Fámenn-
ið" i Fjölbrautaskólanum leiddi
til þess að maður hafði nánari
samskipti við kennarana heldur
en maður gerir i Menntaskólanum
hér á Akureyri. Aftur á móti
finnst mér litill sem enginn
munur vera á kennurum þeim sem
ég hef haft á þessum tveimur
stöðum. Þeir eru hvorki betri
né verri i heildina séð (sem
slikir). Nokkur munur er að
minu mati á kennsluaðferðum,
áherslum og i hvaða röð farið
er i námsefnið. Kröfurnar eru
einnig meiri i M.A. Sérstaklega
finn ég fyrir mun i stærðfræð-
inni. Hér i "Schola Akureyrens-
is" er lögð meiri áhersla á
svokallaða lesna stærðfræði,
þ.e. sannanir og þess háttar en
i Fjölbrautaskólanum. Málanámið
byggist einnig meira upp á
stilum i Menntaskólanum. Fé-
lagslifið er yfirleitt alls
staðar vandamál, það er eins og
það sé hvergi nógu gott. En þó
hygg ég að það sé meira og
betra félagslif innan veggja
Menntaskólans á Akureyri, en
Fjölbrautaskólans sem ég var i.
Nemendur eru lika fleiri i M.A.
og aðstaða öll mun betri til
slikra athafna, sem skýrir það
að einhverju leyti.
Jæja, mál er að linni,
(sagði Tinni). Lengi má fjalla
um þetta efni og frá mörgum
hliðum. En eitt er ég sannfærð-
ur um, að M.A. er góður skóli,
þótt ekki sé hann gallalaus.
Ehda er enginn fullkominn i
henni veröld. Ekki einusinni
gamli sveitaskólinn hans "Vel-
fara".
Hjörtur Kristjánsson
Muninn 48