Muninn - 01.05.1986, Blaðsíða 19

Atli: Á fyrstu tónleikunum
redduðu þær okkur algjörlega,
af þvi að Árni tók tónleikana
upp á spólu og þær öskruðu svo
hátt að það heyrðist ekkert í
okkur. Ef það hefði eitthvað
heyrst i okkur á spólunni hefð-
um við hætt strax.
Sprechen sie andere gprach-
en?
Atli: Bitte rauchen sie nicht
viele Leute.
Eruð þið tímabundnir?
Árni: Já, ég er að fara i öku-
tima.
Atli: Hann er mjög bundinn
þessum ökutima.
Svanur: Það má eiginlega segja
að hann sé nokkurs konar laust
forskeyti...
Atli: Nema siður sé.
Er erfitt að vera fragur?
Atli: Erfitt?? Pú getur nú
nærri getið!
Árni: Pé getur étið hattinn
þinn upp á það.
Atli: Er þetta ekki erfitt
strákar?
Svanur: Ég veit ekki hvort það
fylgir frægðinni, en það var
dálitið erfið æfing i siðustu
viku.
Atli: Hvað varst þú að æfa þá?
Svanur: Handbolta...
..Þab er ekki
tekib út meb
sældinni ab
vera frægur"
Torfi: Það er ekki tekið út með
sældinni að vera frægur.
Atli: Nei, það er nú eitt sem
vist er!
Þið eruð i hljómsveit og
eruð fragir, eruð þið ekki auð-
ugir?
Svanur: Getið þið lánað mér
tikall, strákar?
Atli: Þetta er hugsjónastarf-
semi.
Svanur: Það má eiginlega segja
að það sé aðallega andinn sem
er auðugur.
Muninn 19