Muninn - 01.05.1986, Blaðsíða 43

Er MA góður skóli?
Þetta er spurning sem við höfum líklega flest velt fyrir
okkur og sjálfsagt komist að mismunandi niöurstöðu. Sumir kunna
því að hafa svör á reiðum höndum en hinir eru ef til vill fleiri
sem ekki geta fullyrt neitt í þessu efni, sumpart vegna þess að
til þess þarf helst hvort tveggja heimildir og samanburð. Mun-
inn ákvað að beina hvössum augum sínum að þessu efni. Til liðs
við sig fékk hann "Velfara" og Sverri Pál, sem sömdu um efnið
svolitla pistla byggða á reynslu og nokkurra ára yfirsýn. Síðan
voru nokkrir nemendur og Kristján Kristjánsson fengnir til að
fjalla um málið með hliðsjón af þessum greinum og hér kemur
þetta svo allt.
Muninn vonar að þessi umfjöllun geti opnað augu einhverra og
þeim verði léttara um svar næst
Muninn náði sairbandi við einn
fyrrverandi nemanda M.A. sem
hvarf frá námi héðan fyrir
nokkrum árum og lauk stúdents-
prðfi i hreinum áfangakerfis-
skóla. Hann æskir þess að láta
kalla sig "Velfara" og hafði
eftirfarandi til málanna að
leggja:
"VELFARI":
Það varð mér andleg endur-
nýjun og sálubót að komast úr
hinum staðnaða, hefðarfreðna
M.A. i friskandi andrúmsloft
stofnunar af þvi tagi sem kenn-
arar hjá ykkur kalla i drýldni
sinni "hjarðskóla".
Bg hafði lokið grunnskóla-
prófi i litlum sveitaskóla þar
sem kennararnir litu á sig sem
jafningja nemenda og vini; og
þar sem meira var lagt upp úr
uppeldi en itroðslu, meira upp
þegar spurningin leitar á.
O
úr samhjálp en samkeppni. Kenn-
ararnir voru lika flestir ungir
(af '68-kynslóðinni) og þjóð-
félagslega meðvitaðir. Þarna
var lifað og leikið sér i ein-
ingu andans og bandi friðarins.
Fyrstu dagana i M.A. var ég
sem steini lostinn, fannst ég
hafa horfið margar aldir aftur
i timann og óaði við þvi ef
allt framhaldsnám væri þessu
Muninn 43