Syrpa - 01.06.1914, Síða 3

SYRPA.
FRUMSAMDAR, ÞÝDDAR OG ENDURPRENT-
AÐAR SÖGUR OG ÆFINTÝR
OG ANNAÐ TIL SICEMTUNAR OG FRÓÐLEIKS.
II. Arg.
1914.
4. Hefti
□
3 □
□
I RAUÐARDALNUM.
(S AGA)
Eftir J. MAGNÚS BJARNASON.
Fyrsti Þáttur.
□
□
m c
□ c
D0
(Framliald)
,,Já, eg er á þínu máli um það, aö
hann sé góöur maöur ogjafnvel gáf-
aöur líka“, sagöi frú Colthart og
færði sig ögn nær mér; ,,en menn á
hans aldri eru sjaldan fátalaöir og
feimnir, nema eitthvaö sérlegtgangi
aö þeini“.
,,Hann er langt frá því að vera
heilsusterkur“, sagöi eg.
,,En eg þykist vita aö svo sé. En
á hans aldri eru menn vanalega
heilsugóðir. Þaö er í alla staöi
mjög óeölilegt, aö menn séu lengi
veikir á þeim aldri. Ef æskumaö-
urinn veikist, þá batnar honum brátt
aftur.eöahann deyr innan skamms".
,,Arnór hefir víst alt af veriö frem-
ur veikbygöur frá því að hann var
barn“, sagöi eg.
,,Og af því er hann alt af fátalaö-
ur og þunglyndur?“
,,Aö líkindum“, sagði eg.
,,En þaö er mín skoöun“, sagöi
frú Colthart, ,,aö sá, sem er þung-
lyndur til lengdar, sé i raun og veru
veikur á geöinu. Og eg er hrædd