Nýjar kvöldvökur - 01.12.1906, Blaðsíða 19

Nýjar kvöldvökur - 01.12.1906, Blaðsíða 19
ííParna stendur skrínið á efstu hillunni, klætt utan með rauðum loðdúk, gættu þess svo að finna herbergið mitt á öðru lofti við end- ann á ganginum til vinstri. Dyrnar verða opn- ar og ljós á borðinu; settu skrínið á gólfið og feldu þig í fataskápnum. Eptir ómínúturkem eg ofan aftur.» «Rétt er nú það,» sagði Jak og var hinn rólegasti. Bennie læddist því næst upp á loftið, en áður en hann var kominn inn úr dyrunum á herbergi sínu, var öðru herbergi á sama lofti nær stiganum lokið upp, og Ijóslokkað kvenn- mannshöfuð gægðist fram fyrir. «Bennie!» «Ja, Aðalheiður, það er eg.» »Það eru ókunnugir konmir inn i húsið. Eg lieyrði fótatak í stiganum og samtal í insta herberginu«. »Já, mér heyrðist einnig eitthvert þrusk, eg skal fara ofan og vita hvað það er, en far þú inn aftur, Aðalheiður«. Bennie sagði þetta í einbeittum róm og dáðist að sjálfum sér fyrir hversu vel hann Iék hlutverk sitt. Hann brá á sig morgunskóin og bó^til að fara ofan stigana, en Aðalheið- ur tej^ði sig út yfir uppgöngugrindurnar og horfði ofan. »Rað er Ijós í insta herberginu«, sagði hún óttaslegin. «Eg er viss um að það er einhver að fara í járnskápinn, eg hlýt að fara ofan«. «Nei, farðu nú inn Alla mín, og vertu í þínu herbergi meðan eg skýst ofan«, sagði Bennie í biðjandi róm, um leið og hann fór niður í stigann. «Nei, eg vil fara með«, svaraði systirin og fylgdi honum eftir; »hefirðu skammbyssuna«, hvíslaði hún. «Já.« »Viltu ekki að eg taki við henni?" »Engan veginn. Farðu nú inn til þíu Alla, þetta getur verið hættulegt®, sagði Bennie með ákefð. ' »Nei«, svaraði hún í þeim róm, sem bar vitni um að henni var full alvara. »Eg fer of- an til að vitja um gimsteinaskrínið mitt«. Bennie læddist inn í insta herdergið, og systir hans í hvítum morgunkjól og með flaks- andi hár fylgdi honum eftir. Grímuklæddur maður var á hnjánum fram- an við peningaskápinn. »Hæ! hó!« hrópaði Bennie, »hvað ertu þarna að hafast að«. Grímumaðurinn stökk á fætur og Aðal- heiður sá nú að hann hélt á gimsteinaskríninu hennar. Hún rak upp nístandi hljóð. »Stanzið ellegar eg skýt«, hrópaði Bennie. Grímumaðurinn stökk til dyranna, Bennie vék úr vegi og spenti marghleypuna. »Láttu skrínið vera!« æpti hann. Um leið og grímumaðurinn fór fram hjá Að- alheiði, tók hún snögt viðbragð, stökk aftan að honum og greip utan uni hann með SVO miklu afli að hann gat naumast hreyftsig. Jak braust um, en gat ómögulega losað.sig, nema með því að beita þrælatökum við konuna, en til þess var hann alt of siðaður og kurteis. «Nú hefi eg hann!« hrópaði hún og beit á jaxlinn. »Hér er ekki við larnbið að leika sér« hugsaði Jak með sér, og var furðanlega rólegur. «Hjálp, lögregla, þjófur, ræningi«, æpti Aðalheiður í sífellu, án þess að sleppa tökunum, en Bennie dansaði kringum þau með skamm- byssuna á lofti og vissi eigi sitt rjúkandi ráð. »Sleptu honum Aðalheiður«, skrækti hann «þetta er óþarfi, eg get ekki skotið meðan þú heldur honum því þá kann eg að hitta þig; sleptu honum nú«. «Morð, innbrot, rán, æPÚ stúlkan enn hærra en áður. »Hvað gengur á?« var nú sagt með dimniri röddu upp á loftinu. << Bíðið ofurlítið svo kem eg ofan og lána ykkur hönú«. «Hver premillinn, þarna er þá föður- bróðir kominn til sðguunar*. tautaði Bennie ’ 3

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.