Nýjar kvöldvökur - 01.07.1946, Síða 3

Nýjar Kvöldvökur • Júlí—September 1946 • XXXIX. ár, 7.-9. hefti
CaH Ewald:
Dyveke.
Saga frá byrjun 16. aldar.
Jónas J. Rafnar þýddi
FYRSTI ÞÁTTUR
1. kap. Fálkinn.
Um aldamótin 1500 stóð í hollenzka
bænum Lier gistihús, sem hét Fálkinn. Það
var á góðum stað við aðaltorgið, skáhallt
móts við ráðhúsið. Hvort sem komið var
frá Antwerpen- eða Mechelnar- hliðinu, lá
leiðin fram hjá því, og þá leið fóru flestir,
sem til Lier komu. Það var ekki heldur
langt þaðan til Hábrúar, þar sem skipin
lögðust, eða til dómkirkjunnar, sem þá var
enn í smíðum.
Fálkinn var líka nafnkunnur, eigi aðeins
»m öll Norðurlönd, heldur miklu víðar.
Margir tignir gestir höfðu gist þar, og aldrei
heyrzt kvartað um lakan beina. Konungar,
furstar, hertogar, greifar og riddarar höfðu
borðað þar, setið að sumbli og hvílt lúna
limi í mjúkum sængum. Jafnvel erkibiskup-
inn var þar stundum nætursakir, þótt hann
ætti kost á ókeypis gistingu í klaustrinu.
í hálfa aðra öld hafði gistihús þetta verið
í eigu sömu ættar, og um það leyti, sem saga
vor hefst, átti það gamall maður, sem Vil-
hjálmur hét og hafði rekið það í þrjátíu
ár. Hann var maður barnlaus og átti engin
skyldmenni, sem liefðu getað tekið að sér
rekstur gistihússins eftir hans dag. Þegar
hann tók fast að eldast og gerðist hrumur,
varð hann að sætta sig við að þernur hans
og húskarlar tækju að sér stjórnina í eld-
húsi, búri og brugghúsi, en þá fékk gamli
maðurinn þá hugmynd, sem síðar varð að
föstum ásetningi, að eftir hans dág skyldi
loka gistihúsinu og rífa það, svo að það
lenti ekki í eigu vandalausra. Hann gat
þessa við skriftaföður sinn, sem var sjálfur
ábótinn f Grámunkaklaustrinu, og þaðan
barst fregnin út um allan bæinn.
Einn góðan veðurdag kom bæjarstjórinn
og öldungarnir og sárbáðu gamla manninn
um að hætta við áform sitt. Þeir sögðu, að
ýmsir ungir dugnaðarmenn gætu tekið að
sér rekstur gistihússins; bærinn sjálfur
væri til með að taka hann að sér, ef því væri
að skipta, enda væri það bæjartjón, ef Fálk-
inn legðist niður. En Vilhjálmur sat fastur
við sinn keip, þangað til allt snerist á annan
veg en nokkur gat við búizt.
Þrekvaxin kona kom ríðandi inn um
Mechelner-hliðið. Hún reiddi átta ára
stúlku fyrir framan sig, en böggul fyrir
aftan sig. Hún steig af baki við Fálkann og
7