Nýjar kvöldvökur - 01.04.1947, Qupperneq 35

N. Kv.
OLDUKAST
73
..Og þá sérstaklega um Gran stóreigna-
mann," bætti ungirú Kruse við.
,,Eg var ei til vill nokkuð berorður, „en
það er engin dauðasynd." svaraði Holgeir.
„Maður svívirðir sjálian sig og sýnir lítil-
sigldan hugsunarhátt og auðvirðilégan með
því, að íara ósæmilegum og niðrandi orðum
um velgerðamenn sína," sagði irú Bloch í
ströngum róm.
Annars var írú Bloch iullkunnugt um, að
ýmislegt var það í hjartaiagi og hugsunar-
hætti Holgeirs, sem henni engan veginn lík-
aði eða geðjaðist að. Hún haiði þegar írá
fyrstu veitt þessii eftirtekt og sér til sárrar
sorgar og hugraunar fann hún, að það var
síður en svo að þetta lagaðist með aldrinum,
þrátt fyrir allar hennar kærleiksríku áminn-
ingar.
Hún haíði tekið hann að sér sem eitt eig-
ið bam níu ára gamlan, er foreldrar hans
dóu. Það ieyndi sér ekki, að uppeldi hans til
þess tíma hafði verið mjög ábótavant, og þó
hún þá þegar reyndi með öllu móti að ráða
bót á því, þá sýndi það sig skjótt að tilraunir
hennar í þá átt báru hörmulega litia ávexti.
Hann var góðum gáfum gæddur, en um of
einþykkur, og höfðu því fortölur og áminn-
ingar og bænir frú Bloch lítil áhrif. Hann
var hvarflandi í huga, slunginn og séður og
hikaði eigi við að víkja frá sannleikanum,
er því var að skipta og hann sá sér hag í því.
Framgjarn var hann snenmia og vildi láta á
sér bera, fyndinn og skemmtilegur í sinn
hóp og þó oft á annarra kostnað og hlífði þá
hvorki vinum sínum né óvinum. Hann var
þegar snemma mjög vel liðinn af félags-
bræðrum sínum og skólabræðrum, því að
hann var þar hrókur alis fagnaðar, skemmt-
inn og viðmótsþýður og átti hann því
marga, alltof marga kunningja. En jafn-
framt þessunr auðsæju göllum í fari hans,
var honum einnig margt vel gefið. Hann var
að upplagi þýður í viðmóti, meinhægur og
gat oft verið göfuglyndur og brjóstgóður. —
Honurn þótti innilega vænt um frú Bloch,
eða,, f or g u ð a ð i'' hana, eins og hann
sjálfur komst að orði, og hann hét því irieð
sjálfum sér og dróg heldur engar dulur á, að
hann einhvern tíma í framtíðinni skyldi
verða þess megnugur að endurgjalda henni
allt sem hún hafði fyrir hann gert. Og þetta
var áreiðanlega einlægur ásetningur hans.
En nú sem stóð lagði hann leynt og ljóst
fram alla sína krafta til að ná hylli ungfrú
Kruse, sem alveg heillaði hann, og hann
hafði beztu von um að sér mundi takast það,
eftir allri framkomu hennar að dæma.
(Framhald).
El ise S, Aubert
var fædd 8. febrúar 1837. Hún giftist Lud-
vig Marboe Benjamin Aubert, sem var
lengi prófessor við háskólann í Osló. Hann
skrifaði mörg réttarsöguleg rit og varð
nafnkunnur fyrir þau. Um tíma var hann
dómsmálaráðherra.
Frú Elise Aubert skrifaði margar skáld-
sögur og var mikið lesin og vinsæl fyrir
bækur sínar. Ein af hennar vinsælustu sö°>
o -
urn er Öldukast (Bölgeslag), sem fyrst var
prentuð árið 1886, en hefst í þessu hefti
N. Kv. í íslenzkri þýðingu. Frú Aubert dó
30. nóvember 1909. Árið eftir var úrval af
hinum vinsælustu sögum hennar gefið út
í tveim bindum, og var heildartitillinn
,.I)a Bedstamor var ung“.
10