Nýjar kvöldvökur - 01.10.1959, Qupperneq 29

N. Kv.
147
Úr cnduiminningum Gísla á Hofi.
fxá Btvm $no?rasgj;roi
Flestir Svarfdælingar kannast við um-
renninginn Björn Snorrason. Hann var son-
ur Snorra bónda Flóventssonar á Böggvis-
stöðum, sem týndist með hákarlaskipinu
Svarfdælingi vorið 1842, svo sem frægt er
orðið. (Sjá Drekkh. og Brimarh. eftir Gils
GuðmundssonJ Snorri Flóventsson var
mjög vel metinn bóndi, og svo sem kunnugt
er, gaus upp sá kvittur, að skipið hefði ekki
farizt, heldur hefðu franskir fiskimenn rænt
áhöfninni, en aldrei fékkst nein sönnun á
því. Ekkja Snorra, Guðríður Benediktsdótt-
ir, bjó á Böggvisstöðum eftir mann sinn til
1848, en fluttist þá, að ég hygg, inn í Glæsi-
bæjarhrepp Munu börn hennar hafa fylgt
henni eftir þangað inn eftir. Ekki vissi ég,
iive mörg þau voru, en þessi kann ég að
nefna: 1. Hildur yfirsetukona, sem nafn-
toguð var sem mjög heppin ljósmóðir. 2.
Sigurður, lengi sjómaður, drykkfelldur
nokkuð. Það var hann, sem hrataði út af
Þorvaldsdalsárbrúnni á besti sínum niður
í fossinn, en báðum skolaði á land nokkuð
jangt fyrir neðan fossinn. Atti Sigurður þá
heima á Hellu og kom þangað um kvöldið
heilu og höldnu með hestinn og brennivíns-
kútinn sinn, sem honum hafði fylgt í foss-
inn og úr honum aftur. Einhvern tíma voru
þeir saman á sjó Sigurður Snorrason og Sig-
urður Guðjónsson, alkunnur drykkjurútur.
Var annar þeirra skipstjóri, en hinn stýri-
maður. Voru þeir víst eitthvað rykaðir og
fóru að reikna út, hvar þeir myndu vera
staddir. Var Sigurður Guðjónsson að reikna
og krítaði á kvartilsbotn, en Sigurður
Snorrason borfði á. Líkaði honum ekki sem
bezt útreikningur nafna síns og sagði: „Eitt
núll enn, frændi,“ og er það síðan að orð-
tæki haft. Hið þriðja barn Snorra var Jón,
sem síðar varð hreppstjóri í Skriðuhreppi
binum forna og bjó í Auðbrekku. Enn var
Baldvin sonur Snorra, hann var sjómaður,
og þekkti ég hann ekki neitt. Að lokum
minnist ég svo Björns Snorrasonar, sem nú
skal nánar greina fýa.* Björn var alþekktur
bér í Eyjafjarðarsýslu og víðar yfir. Var
bann geðbilaður og alóður á köflum. Þó
kom fyrir, að bann virtist alveg með fullu
ráði. Man ég eftir bann sagði mér einu sinni,
bver væri orsök þess, að hann fengi þessi
ósjálfræðisköst. Var ómögulegt annað að
beyra á honum en hann væri með fullu ráði
•jg segði satt frá. Kvaðst hann hafa verið
unglingur latur og ódæll og ekki viljað
vinna. Þá hefði hann verið hjá Jóni bróður
sínum, sem líklega liefði átt að bæta skap-
gerð sína, en það fór á annan veg. Að hausti
til í blíðskaparveðri, liita og sólskini, kvað
hann Jón hafa skipað sér að rnoka sundur
áburðarnlössum þar á túninu. Kvaðst hann
þá hafa verið ærið latur og lagt sig út af og
steinsofnað, hrokkið svo upp við það, að Jón
bróðir sinn hefði yrt á sig heldur óvingjarn-
* Björn var fæddur á Böggvisstöðum 1836.