Sjómannadagsblaðið - 01.06.1995, Qupperneq 109

„Hann ætlar að sigla nálægt
okkur þessi!"
Frásögn Guðmundar Pálssonar vélstjóra af því er
togarinn Kingston Pearl frá Hull sigldi niður
vélbátinn Súgfirðing ÍS-150 aðfaranótt 12. janúar 1955
kvölds þann 11. janúar 1955 kom
vttbáturinn Súgfirðingur ÍS-150 að
Fndi úr róðri. Að vanda var viðstaðan
stlitt, aðeins tveir til þrír tímar, því
Kgar búið var að landa og taka
^nubala um borð var haldið út á ný.
úskirí hafði verið ágœtt það sem af var
Vertíð og skipverjar höfðu enga ástæðu
að œtla að róðurinn sem hófst
^faranótt þess 12. janúar yrði á neinn
^átt frábrugðinn þeim fyrri. En það fór
a aðra leið, og þeir sem komust lífi að
úndi aftur gleymdu aldrei þeim
sKlfingum sem yfir þá dundu í nótt og
Kíðarveðri úti á Barðagrunni. Þar beið
sÚpshafnarinnar hörð raun.
Pú eru 40 ár liðin fráþessum atburði og
fannst ritstjóra Sjómannadagsblaðsins
ebki úr vegi að birta hér viðtal sem hann
attl fyrir 16 árum við Guðmund
^álsson vélstjóra. Guðmundur var á
ugfirðingi í hinstu fór hans og rijjar
^er upp minningar sínar frá þessari
°daganótt. Sögumaður okkar fœddist á
Fafirði þann 7.4.1924 en lést í
Reykjavík þann 12.9. 1987.
„Vertíðina á undan hafði ég verið með
Kristjáni Ibsen á mótorbátnum
Hallvarði og ætlaði ég raunar að verða
áfram á honum, en ýmis atvik urðu til
þess að af því gat ekki orðið“ sagði
Guðmundur Pálsson. „Eg fór á síld
sumarið 1954 og byrjaði að byggja á
Suðureyri um svipað leyti. En eins og
gengur dróst meir að koma húsinu
upp en ég hafði ráðgert, og það varð til
þess að ég gat ekki byrjað strax á bát-
num. Eflaust hefði ég getað fengið
þetta gamla pláss mitt hefði ég gengið
eftir því, en ég kunni illa við það:
Kristján hafi ráðið sér nýjan vélstjóra
og ég vildi ekki bola manninum úr
starfmu.“
Súgfirðingur
„Súgfirðingur kom til Suðureyrar
þetta haust, þá alveg nýr, en hann var
smíðaður hjá Landsmiðjunni og
afhentur í nóvember 1954. Hallvarður
hafði verið fyrsti báturinn sem hér var
smíðaður eftir stríð en næstir komu
þessir Landsmiðjubátar: Trausti frá
Súðavík, Barði frá Flateyri - og
Súgfirðingur. Súgfirðingur var 40
lestir með 240 ha. Caterpillarvél, og
nú var tekið til við að ráða á hann
mannskap.
Guðmundur Pálsson vélstjóri: „Éggerði mér
Ijóst að ég kynni að lenda undir botninum á
togaranum... “ (Ljósm. Tryggvi Þormóðsson)
Sem fyrr segir var ég hálfpartinn á
lausu og af þeim sökum kom skip-
stjórinn á Súgfirðingi að máli við mig
og falaðist eftir að ég kæmi til sín sem
vélstjóri. Ég færðist lengi undan, bæði
af því að ekki var enn útséð um pláss-
ið á Hallvarði og svo vegna anna
minna við húsið. En eitt sinn þegar
Gísli skipstjóri er að ámálga þetta
ákveð ég að láta undan og lofa að
koma... En um leið og ég hef sleppt
orðinu við hann finn ég að ég verð
gripinn af undarlegri ónotatilfinningu
sem mér líður seint úr minni. Það var
eins og kuldahrollur eða fiðringur, og
hvort sem menn trúa þessu eða ekki
var ég gagntekinn af þessu allan þann
tíma sem ég var á bátnum.“
„Ég held að eitthvað komi
fyrir"
„í áhöfn Súgfirðings voru auk mín
þeir Gísli Guðmundsson skipstjóri,
Hörður Jóhannesson stýrimaður, Rafn
Ragnarsson annar vélstjóri og Magnús
Ingvarsson háseti.
Við stunduðum landróðra - komum
að á kvöldin og héldum út að nýju
eftir um það bil þriggja tíma stopp.
Fiskirí hafði verið ágætt á línunni
þarna um haustið en við rerum
^TýNNADAGSBLAÐIÐ
109