Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1938, Blaðsíða 55

Eimreiðin - 01.10.1938, Blaðsíða 55
EIMRE1Ð1N HÖGGORMUR 399 Elsku, elsku Kata mín! Er ég rankaði við mér, kom ég auga á böggulinn. Og kipp- llnnn, sem hjartað tók, orsakaðist af þjáningu engu siður en fjörkippjr Loka í hellinum forðum, þar sem eitrið draup í höf- l|ð hans, meðan Sigýn tæmdi bikarinn. Eg rannsakaði pinkilinn með skjálfandi höndum og miklum ^jartslætti. í honum kendi margra grasa. Eg leit með velþókn- lln á bolta og belti, súkkulaði og myndabækur. Ég lagði það á höfðalagið í rúminu mínu. Én með dávænan bréfpoka, fullan af eplum, hljóp ég eins °t? hyssubrendur út í fjós til Árna. »Hvað — nú?“ sagði Árni, er bograði í einum básnum. »Hér eru eplin,“ sagði ég og saup hveljur. Mér fanst bréf- hnkinn brenna á mér fingurgómana. Ég grýtti honum í Árna. Árni tautaði eitthvað, sem ég ekki skildi og greip pokann á lofti- Ég hélt, að hann væri að raula særingarþulur yfir ban- 'ænni spillingunni og kveða hana niður. Ég vildi ekki vera nulægur meðan á þeim harmleik stæði og flýtti mér út, greip ^h'ðin niín í hjallinum, rendi mér af stað og sótti upp fellið |^rir ofan bæinn. Ég náði brúninni á skömmum tíma. Þar sett- 1St e8 niður og Ieit yfir sveitina. En hugurinn var bundinn við °nnUr efni heldur en töfra skammdegisins: stjörnur og norð- 111‘jós bragandi yfir snæbreiðum. Hg var að hugsa um, hvað lífið væri ömurlega leiðinlegt og ^nskisvirði. Eintóm blekking, eintóm svik, eintómt undirferli. gat engu trúað, engu treyst, enguin nema sjálfum mér. Eg 'ai Umsetinn af óvissum, sýnilegum og ósýnilegum, hvar sem e8 var. p 'lafnvel hún Kata, elsku fallega Kata, var — höggormur! jh §rét hljóðlega, og litli likaminn minn titraði af ótta við eifUrskolta tilverunnar. ^fer létti við grátinn, hugsunin skýrðist, og nýjar spurning- ai 'öknuðu: Gat lífið verið svona auðvirðilegt? Var ekki guð koður? Var ekki guð almáttugur? Jú, Árni hafði sagt, að guð cfðl hafist til fullkomnunar. En þá gat lifið ekki verið svona, s'°na, svona, svona andstyggilegt! °8 ég þaut á fætur, steig á skiðin og rendi mér af stað niður e 1]ð. Nú skyldi ég setja Árna einu sinni laglega á stampinn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.