Eimreiðin - 01.10.1944, Blaðsíða 34

258
GENGIÐ A SNÆFELL
EIMREIÐIN
ins og á Sandana, skáhallt yfir að rótxnn Þjófahnjúksins, þess,
sem næstur er Snæfelli. Hugðumst við að fara um hátt skarð á
milli hans og næsta linjúks fyrir sunnan hann yfir í Þjófadalinn,
sem við og gerðum. Fengum við sandbleytu nokkra á Söndunum.
Hefði verið betra að fylgja austurlilíð Grjótárhnjúks og Sauða-
hnjúks lengra suður og fara svo þvert yfir sandsléttuna. Þá hefð-
um við líka séð, að næsta skarð sunnar á Þjófalinjúkaröðinni
vestari var miklum mun lægra og auðfarnara.
Bratt og torfært nokkuð var upp í skarðið. Af austurbrún þess
blasti við allbreiður og djúpur dalur, Þjójadalurinn, frá suður-
rótum Snæfells, suður á milli Þjófalinjúkanna. Um hlið á Þjófa-
hnjúkaröðinni eystri sást austur á Eyjabakkasléttmia.
Suður úr Snæfelli, nálægt vestari Þjófalinjúkunum, samliliða
þeim nyrzta, gengur líparítliryggur allhár nokkuð inn (suður)
í Þjófadalinn. Hann er úr öðru efni en hnjúkarnir og ljósari á
lit. Yið fengum hug á að fara upp hrygg þenna og komast upp
á hann við mót hans og fjallsins, ef auðna leyfði, að við fengjum
bjart veður næsta dag til Snæfells-göngu.'Steyptum við okkur nu
úr skarðinu niður í Þjófadalinn við suðurenda hryggsins, þvert
yfir dalinn og austur um hlið í Þjófadalslinjúkaröðinni eystn-
Fellur þar árspræna úr Þjófadalnum austur af, niður á Eyju'
bakkasléttuna og í Jökulsá í Fljótsdal. Á leiðinni niður með
ánni blasti við liinn mikli vatnaagi grænnar og gróinnar Eyja"
bakkasléttunnar og austasti hlutinn á norðurrönd Vatnajökuls-
Þegar niður kom úr brekkunum, snerum við leið út (norður)
með Snæfelli að austan, æðispöl, og tjölduðum við lítinn melhól
austan undir Snæfellshálsi, þar sem góðir voru hagar og lítilli
tær lækur. Hólinn nefndum við Tjaldhól. Undirhlíðar fjallsin8
að austan eru grónar nokkuð og ávalar neðan frá og nokkuð upp-
Eru þær nefndar Snæfellsháls. Ofar vex brattinn, og torsóttleg
sýndist okkur austurhliðin til uppgöngu.
Er við höfðum reist tjaldið, heft liestana og snætt kvöldverð,
var dagur að kvöldi kominn. Lögðumst við þá fyrir í svefnpok-
unum og ræddumst við um „daginn og veginn“, en enginn var
liljóðneminn til að flytja mál okkar til útvarpshlustenda. —- Féll'
um við samt í góðar náðir út frá samræðunum, — alveg eins og
verið liefði þar útvarp.
Sunnudagsmorguninn 6. ágúst kl. 5 vöknuðum við af værum