Eimreiðin - 01.10.1944, Side 41

eimreiðin
GENGIÐ Á SNÆFELL
265
!>lúð og rausn húsbændanna, Aðalsteins bónda Jónssonar og Ingi-
-Margar Jónsdóttur, konu hans.
Hlýtt og bjart veður var að morgni næsta dags. Bjuggumst
viÚ til ferðar að afliðnu liádegi. Fylgdi Aðalsteinn okkur stytztu
leið á Eiríksstaðaveg, austan Eyvindarár. Yoru þeir jafn sam-
^entir um það, Hrafnkelsdalsbændur, að gera för okkar félaga
sem eftirminnilegasta og greiðasta.
Eftir að við skildum við Aðalstein, fylgd um við Eiríksstaða-
Vegi, þar til er hann tengist Hákonarstaðavegi á Yegups. Þeirri
leið var ég kunnugur frá fomu fari. Vestan við Vegupsina fellur
Lambakíll úr Bessastaðavötnum inn (suður) í Gilsárvötn og er
ema rennandi vatn, sem til þeirra fellur, ■—- og er ekki mikið
''atnsfall.
Á Vegups mætti okkur bið alræmda, gráýrða, þrúðga þoku-
blass — Austfjarðaþokan. En leiðinni, sem eftir var niður að
Hessastöðum, var ég þaulkunnugur frá þeim tíma, sem ég bjó í
Hamborg.
1 Hamborg töfðum við Kjerulf um stund og þágum góðgerðir
Ljá Eiríki bónda Kjerulf og konu lians, Sigurbjörgu Þorsteins-
dóttur. Þorsteinn fór að Bessastöðum og pantaði þaðan símleiðis
Líl að Geitagerði og dreng til að taka hestana.
Tekið var að rökkva, þegar við stigum í bílinn, eftir stundar-
Lið í Geitagerði. Þokan grimm grúfði dinnn yfir láglendi Hér-
a3sins, þegar út kom í Fellin. Komið var fram yfir háttamál,
þegar við komum í Egilsstaði. Og með því að bílljósin böfðu
lúlað, bjuggumst við um í lieylilöðu yfir lágnættið. Með birtingu
héldu þeir Þorsteinn og Kjerulf áfram á bílnum lil Reyðarfjarðar,
en ég á besti að Ketilsstöðum. Næsta kvöld sátum við Kjerulf
skilnaðarhóf heima lijá Þorsteini, glaðir og reifir eftir liina
skemmtilegu og hressandi ferð um töfralönd óbyggðanna. —•
Hljóta nú bér saman að fara ferðalok og sögulok.