Eimreiðin - 01.07.1949, Qupperneq 63

EIMREIÐIN
SÖGUR UM CHURCHILL
215
Irving klóraði sér í höfðinu og stamaði: „Ja, sumir halda nn
að Roosevelt muni verða undir“.
”Er það virkilega svo?“ greip forsætisráðherrann fram í.
«En svo eru margir aðrir, sem halda, að hann muni sigra“,
bastti gesturinn við.
Churchill sat stundarkorn grafkyrr og starði á gestinn, eins
°g hann væri að ígrunda þessa véfrétt andspænis sér. „Afsakið“,
8agði hann svo um leið og hann gekk út úr borðsalnum.
I’egar hann var kominn fram fyrir, sneri liann sér að skrif-
st°fuþjóni og sagði: „Viljið þér gera svo vel að segja mér hver
Pað er, sem ég hef til liádegisverðar í dag?“
«Já, herra, hann heitir Irving Berlin frá New York og semur
(lœgurlög“.
Þess her að geta Churchill til verðugs lofs, að liann labbaði
aftur inn í borðsalinn, hélt áfram borðhaldinu, var ekkert nema
a8túðin við gest sinn, fylgdi honum til dyra að lokinni máltíð
°g sagðist að skilnaði vona að fá að sjá hann hráðum aftur.
^9 maeti þér —.
mæti þér, er máninn skín
stjarna sinna.
a drekk ég eins og áfengt vín
0g hlýju brosin þín
g otal kossa ungra vara þinna.
stardraumur, unga drótt,
augum þínum brennur.
f ar mér eigi frá í nótt
yrr en dagur rennur.
Æskutöfrar, ást og vín
í æðum loga og renna.
Yfir rauðbleikt rekkjulín
rökkrið hnígur inn til þín.
Kysstu mig, er kvöldstjörnurnar brenna.
1 rökkurdjúpið röðull snýr,
rauður máni líður.
Eftir dagsins ævintýr
okkar nóttin bíður.
Hft'u-langa nótt
1 s píns dagur rennur.
Eftir lífsins ævintýr
okkar nóttin bíður.
Gunnar Dal.