Eimreiðin - 01.07.1949, Blaðsíða 19

EIMREIÐIN
NÚTÍMABÓKMENNTIR FINNA
171
hljómkvi8a“, sem andar um skriffinninn lians og er eitthvert
Werkasta afsprengi nýrri ljóðlistar Finna, er þannig jafnt slungin
sálfræðilegum sem lieimspekilegum þáttum. Nýtízkir drættir
liennar birtast í nokkurs konar ljósbrotum og fjölbreyttum blæ-
l*rigðum, sem við vandlega linitun efnisins víkka inntak kvæðanna
langt út yfir eigin-
leg takmörk þeirra.
Einkum er síðasti
kvæðaflokkur lians
hin ágætasta sönn-
un þess, hvernig
°mælanlegt og ó-
skýrgreinanlegt
l’ugarástand má
rúmast í nokkrum
erindum. Ef mað-
ur telur ljóðsnilld
irekar vera fólgna
1 lunri en ytri stór-
^engleik, þá eru
þeir Hellaakoski
°g Mustapaa há-
uýtízk stórskáld í
finnskri ljóðagerð.
1 finnskum sagna-
skáldskap liefur
ekkert endanlegt
uPPgjör um stríðs-
árin komið fram á
8jónarsviðið. En
þessi ólgutími hefur fætt af sér nokkur djúphugsuðustu verk
nýrri ljóðlistar Finna. Það er eins og Ijóðskáldin liafi þjáðst fyrir
fólkið og verið útnefnd talsmenn mannlegs eðlis. Meðal þeirra
nia uefna Kaarlo Sarkia (dáinn 1945), sem tjáir tilfinningar sínar
með sársauka og í persónulegum stíl, svo og þá Hellaakoski og
Mustapaa. En liið eiginlega styrjaldarskáld er þó Yrjö Jylha (f.
1903), sem gaf út verk sitt „Kiirastuli“ (Hreinsunareldurinn)
1941. Það er byggt á eigin reynslu höfundarins, sem var her-