Eimreiðin - 01.05.1964, Síða 39

EIMREIÐIN
127
II
Sem vængbrotinn fugl ég ofan af öræfum sný,
Um urðir og klungur mig særðan og þjáðan ber
í myrkrinu. En samt er rninn hugur helgaður þér,
ó, Helios lífs míns. Á náðir þínar ég flý.
Ég geri það jafnan, ef sál mín er þjáð og þyrst
og þyrnar á byggðavegi mig stinga til blóðs,
því betri eru ógnir storma og steypiflóðs
á stígum fjalla en byggðanna lognmolluvist.
í skýstólpa dags og eldstólpa nætur þar er
Guð allsherjar, þó að hann dyldist mér næsta oft,
Jaar teyga ég andans helga og hreina loft
og herrann í voldugri dýrð sinni birtist mér.
Á fjallanna slysaslóðum loks fann ég þig.
Ég sleppi þér ekki, fyrr en Jrú blessar mig.
Þetta þarf ekki frekari skýringa.
Nú má enginn ætla, að yrkisefni Þórodds séu öll af þessum toga.
Hann hefur sótt Jiau unnvörpum í íslenzka náttúru, íslenzka sögu
°g bókmenntir, samtíð sína og atburði hennar, örlög og skapgerð
lslenzkra manna, fornar sagnir og ævintýr. Hann er víðlesinn mað-
Ur og hefur rnarga glugga opna. Og hann horfir glaðvakandi út
um þá alla og túlkar af hagleik og festu, það sem honum ber í
skynjan og drauma, gróporður og minnilegur fremur en fagur-
^iáll. Mætti færa til þess ntörg dæmi, þó að rúmsins vegna sé það
°gerlegt hér. En af þessu leiðir, að skáldskapur Þórodds er ekki
þeirrar tegundar, sem leiðir til skjótrar frægðar og aðdáunar. Hitt
kæmi mér ekki á óvart, þó að af honum yrði furðu margt eftir, þeg-
ar sáld tímans fer að halda liinu vandaða í skáldskap vorrar tíðar
hl haga. Þar á ég engu síður við Ijóðaþýðingar Þórodds, bæði eftir
Élake og mörg önnur brezk öndvegisskáld, t. d. W. B. Yeats, John
Éeats, Thomas Moore, Robert Browning, Robert Burns og fleiri.
^essi upptalning nægir til J:>ess að sýna, að hér er ekki valið af verri
eudanum. En hitt er þó ekki minna um vert, hve þýðingar Þórodds