Iðunn - 01.12.1884, Blaðsíða 23

Skólalff á miðöldunum. 393
það, að hanu var reglulegur Svissi, en þeir voru sjald-
sjenir í þá daga austan til á þýzkalandi og þar að
auki mörgum íorvitni á að sjá þá sakir orðstírs þess
og frægðar, er þeir höfðu hlotið í frelsisstyrjöld sinni,
þá varð honum óvenju-vel til, þar sem hann beidd-
ist ölmusu, og fjekk opt alls nægtir þar sem aðrir
gengu tómhentir frá. En hann hafði þess litlar nytj-
ar sjálfur, því frændi hans hirti allt, sem hann við-
aði að, og barði hann miskunnarlaust, ef hann gerð-
ist svo djarfur að taka nokkuð handa sjálfum sjer.
Hann Ijét hann aldrei hafa hvíld, og þegar hann var
uppgefinn af göngu, gekk Páll á eptir honum og
lamdi hann í bera fótleggina með reyrpriki, er hann
haföi í hendinni.
þegar þeir fjelagar nálguðust Slesíu, fræddu braut-
ingjar þjónustusveina sína á því, að það væri lög þar í
landi,'að fátækir námsveinar mættu stela gæsum, önd-
um og öðrum matföngum. Platter að minnsta kosti
lagði fullan trúnað á þetta, og hlakkaði mjög til
þeirrar stundar, er hann stigi fæti sínum í það land og
mætti neyta allra þeirra rjettinda og hlunninda hvað
þjófnað snerti, er stjett hans væri þar aðnjótandi.
í fyrsta þorpinu, er þeir komu að í Slesíu, sáu þeir
feita gæs vappa yfir veginn. Platter var eigi seinn
á sjer og rotaði gæsina með steini, stakk henni síðan
inn undir kuíl sinn, og ljet sjer hvergi bregða, þótt
eigandinn stæði þar rjett lijá og horfði á. Hann varð
því mjög forviða, er tiltæki hans vakti megnasta upp-
þot, og þorpsbúar veittu þeim fjelögum eptirför með
vopnum, til að heimta aptur ránsfenginn og refsa
sökudólgunum. þeir slepptu gæsinni og áttu fótum
sínum fjör að lauua. Síðan, er þeir ræddu þennan
atburð með sjer, bar hinum öllum saman um það,