Ægir - 01.01.1913, Síða 4

ÆGIR
o
Mótorbátar og opin skip aílað c. 15milj.
fiska, Þilskip c. 5 milj. fiska. Botnvörpu-
skip c. 5 milj. fiska. Eftir þessari ágizk-
un verður afli íslendinga c. 25 milj. fiska.
Síldveiði . munu hafa stundað um 70
skip, mest á Ej'jafirði og Siglufirði, og
fiskuðu, eftir því sem næsl verður komist,
um 300,000 tunnur. Þar af var um helm-
ingurinn saltaður til útfiutnings, en hitt
(um 150,000 tunnur) selt lýsishræðslu-
verksmiðjunum.
Hvalveiðar fara hjer minkandi, og voru
að eins 3 með 13 bátum, og aílinn mjög rír.
Útlendum skipum íjölgar ár frá ári, en
hversu mikill skipastóll rekur hjer veiði að
staðaldri er ekki unt að segja. Þó má ó-
hætt fullyrða, að um 300 útlend skip stundi
þorskveiði hjer að meðaltali alt árið. Geri
maður ráð fyrir að hvert þeirra fiski um
200,000 fiska, sem ekki mun of í lagt, þar
sem tala þeirra um bezta fiskitímann vet-
ur og vor, mun vera alt að þriðjungi meiri,
þá verður sá afli um 60 milj. fiska.
Til framfara fiskiveiða og siglinga má
óhætt telja það, að ákveðið var á árinu
að byggja höfn við Reykjavík. Svo liafa
og Hafnfirðingar bygt álitlega liafskipa-
bryggju.
Verksmíðjur hafa risið upp lil að liag-
nýta sjer áburð og lýsi úr skemdri síld,
bæði á Eyjafirði og Siglufirði, enn fremur
á Önundarfirði, til hagnýtingar á fiskiúr-
gangi. Líka var við lok ársins afráðið að
byggja eina slíka verksmiðju í Vestmann-
eyjum.
Nokkur ný lög og fyrirmæli voru sam-
þykt af þinginu tilheyrandi sjáfarútvegi og
er þeirra áður getið hjer í blaðinu.
Til óhappa á árinu má telja, að samn-
ingur sá, er áður var gerður iil 10 ára
við Thorefjelagið, var eftir ósk fjelagsins
gefin eítir, og byrjar því nýja árið með
alt annað en glæsilegum kjörum í þeim
efnnm. Enn fromur má telja það stóran
linekkir fyrir mótorbátaútveginn, að stein-
olían hækkaði á öndverðu ári um 5 kr.
tunnan.
Slys og skipskaðar liafa og orðið með
meira móti á árinu, og má sjerstaklega
nefna þilskipið Geir frá Hafnarfirði, erfórst
með öllu, 27 manns, og þilskipið Svanur,
er varð fyrir ásiglingu og fórst með 14
mönnum, og síðast milliferðaskipið Hekla,
er fórst með 5 mönnum; líka fórust og 2
vjelabátar frá Vestmanneyjum, hvor með
6 mönnum, og þiljubátur frá ísafirði með
7 mönnum.
Þegar á alt er lilið, má þó liðna árið
kallast fremur gott hvað alla bjargræðis-
vegi snertir, þó hörmulegt sje að vita, live
margir hafa látið lífið af völdum sjáfarins.
Samgöngumálið
Og
stofnun íslensks gufuskipafjelags.
i.
Samgöngurnar eru undirstaða undir við-
lialdi og framþróun þjóðanna, séu þær í
ólagi, bæði litlar og óhagstæðar, þá er það
þjóðfjelag illa statt.
Saga mannkynsins hefir sýnt það fyrr
og síðar, að þar sem samgöngur liafa verið
miklar þar hefir verzlun og viðskifti blómg-
ast og hafa gefið af sjer auð og ábata.
Þetla hefir, eins verið hjá oss íslending-
um á blómaöldinni — landnámsöldinni —
þá voru samgöngur hjer tíðar, alt fram
undir að þjóðveldið leið undir lok, en þá
smásaman fækkaði ferðum og verzlunin
minkaði og að sama skapi minkaði dugur
landsmanna, og þegar verzlun og siglingar
lögðust að mestu leyti niður, og að því
leyti sem þær héldust uppi voru í hönd-
um einvaldra kaupmanna — þá barst fá-