Ægir - 01.04.1917, Blaðsíða 16

64
Æ G I R
»Fjórðungsþingið skorar á Fiskideildir
fjórðungsins að hafa vakandi auga á þvi,
að útgerðarmönnum verði ekki íþyngt
um skör fram, með saltkaupum eða sölu
sjávarafurða í sambandi við kaup á salti
og bendir þeim á að tilkynna hver ann-
ari það, ef vandræði skyldi bera að hönd-
um í. þessa átt«.
XII. Kosning fulltrúa á Fiskiþingið:
Fulltrúar fyrir Austfirðingafjórðung til
næstu 4 ára, til að sækja Fiskiþingið voru
þeir kosnir:
Herrnann Þorsteinsson á Seyðisfirði
með 6 atkvæðum og
Bjarni Sigurðsson á Eskifirði með 4
atkvæðum.
Varafulltrúar voru þeir kosnir: Ingvar
Pálmason, Norðfirði með 4 atkvæðum og
Jónmundur Halldórsson, Mjóafirði með
4 atkvæðum.
Ákveðið var að næsta fjórðungsþing
skyldi háð á Eskifirði. — Fleiri mál voru
ekki tekin íyrir.
Þinginu slitið.
Herm. Porsteinsson, Ingvar Pálmason,
Jónm. Halldórsson. Vilhj. Árnason.
Jónas Andrésson. Jóhann Porvaldsson.
Bjarni Sigurðsson.
Rétt eftirrit staðfestir
Vilhj. Árnason
varaforseti.
Vitamál.
Það er þakkarvert hvað mikið hefir
verið gert nú á síðustu árum að vita-
byggingum á þeim stöðum, sem menn
hafa álitið að þeirra væri mest þörf.
Samt eru margir staðir enn sem brýn
þörf væri á að vitar yrðu reistir, og það
sem fyrst. »En Róm var ekki bygð á
einum degi« og eins er með þetta. Vit-
arnir kosta mikið fé, svo það er ekki að
búast við að þeir komist upp alt i einu,
heldur smám saman eftir því sem efni
og kringumstæður leyfa.
Það er í þetta skifti einn staður, sem
eg sérstaldega vildi benda á að mikil
þörf er orðin á að viti væri reisfur. Það
er við Reykjarfjörð eða Norðurfjörð í
Strandasýslu. Skipaferðir milli Norður-
og Suðurlands hafa mikið aukist nii síð-
ustu ár. Vöru og flutninga skip farin að
sigla jafnt vetur sem sumar með strönd-
um fram, hér við land. Vélabátar af
Norðurlandi farnir að sækja til Suður-
lands til fiskiveiða um hávetur, og er
þetta bæði löng og hættuleg leið á smá-
skipum yfir vetrartiman einkum yfir
Húnaflóa sem er um 50 sjómilur, þ. e.
frá Skagatá að Hornbjargi, 3 góðar hafn-
ir eru á flóanum og liggja vel við að þvi
leyti, að þær eru sem næst þvi að vera á
miðri leið milli Hornbjargs og Skaganes
að norðan, gæti oft komið sér vel að
geta leitað þessara hafna á vetrardaginn
þegar löng og dimm nótt er. En það
vogar enginn þegar alstaðar er vitalaust
og löng og dimm nótt. Vitinn sem reist-
ur var á Grímsey við Steingrímsfjörð er
aðallega fyrir vöruflutningaskip sem inn
á flóann þurfa, en önnur skip hafa hans
ekkert gagn, fara öll mikið d^'pra fyrir.
Enginn viti heldur, þó fyrir Hornbjarg
sleppi, þegar að norðan er komið, fyrr
en i Isafjarðardjúpi, Arnarnesviti. Sá oft
umtalaði Straumnesviti ókominn enn, er
eiginlega hörmulegt að þurfa að minnast
á það; þvi engin vafi er á því, að ekki hefði
»Goðafoss« strandið orðið á Straumnesi
undir þeim kringumstæðum sem þá lágu
fyrir að sögn, ef viti hel'ði verið á Nes-
inu. Það strand er eitt það mest sláandi
dæmi um, hvað vitar hafa að þýða fyrir