Ægir - 01.04.1917, Blaðsíða 20

68
ÆGIR
in« hans svörnu óvinir hættu að ónáða
hann, að ógleymdum »Geir«.
Legufæri Týrs voru ekki nógu sterk
svo hann slitnaði upp eftir stutta legu;
hafði þá fengið 66 skrokka, sem gáfu af
sér um 40 tunnur lifrar, sem sýnir að
hákarlinn hefir verið vænn. Skipstjórinn
bjóst við að liggja lengur og ætlaði að
hirða nokkra skrokka áður hann létti
akkeri, en sökum þess að skipið slitnaði
upp, varð ekkert úr þvi. Svíar hafa salt-
að hákarl og selt hann þannig til Þýzka-
lands og skrápurinn kvað vera dýrmæt
vörutegund, notaður til bókbands. Þar
eð þessi ferð var gerð til reynslu og
einnig til að hásetar gætu haft eitthvað
fyrir stafni, þá voru tunnur hafðar til að
láta lifrina i, en eins og efalaust ltestir
vita, þá eru sérstakir kassar ætlaðir til
þess og frá þeim ramlega gengið.
Beita var heldur ekki eins og skyldi,
var bæði hörgull á rommi, en það vill
hann hafa, þvi hann er non-templar, en
þó fékk hann bragð, og ketið máske
ekki upp á það kröftugasta, en þegar
svona drekar taka öngulinn, skrokkar,
sem eru 50—60 kr. virði, þá má með
rétlu segja að hlaupi á snærið. Þessi
veiði mun reynast hin ódýrasta, sem mót-
orbátar geta stundað, þar eð olíu þarf
ekki að eyða, meðan á veiðinni stendur.
»Týr var þó ekki fyrsta skipið, sem
reyndi fyrir hákarl, það var ísafoldin frá
Hafnarfirði, sem það gerði, og var alli
hennar um lok 60 tunnur liirar; sem
hún fékk á fáum dögum.
Þar eð ekkert hefir verið um liákarla-
veiði hugsað, eru tilfæringar lítt fáanleg-
ar enn þá. Legufæri þurfa helst að vera
drekar og pertlínur eða hvalatrossur, en
hvar fæst slíkt nú?
Bátar, sem stunda eiga allskonar veiði,
sem eiga að vera tilbúnir hvenær sem er,
að geta breylt um veiðiaðferðir, verða á
endanum svo dýrir, að enginn rís undir
því og sist, séu ekki þeir menn á skip-
um, sem kunna til hlýtar hverja aðferð-
ina fyrir sig, og þurfi ekki að byrja lær-
dóminn þegar nota á þau tæki til veiða,
sem kosta of fjár.
Hugsum oss t. d. 40 þús. kr. mótor-
hát. Hann á að vera tilbúinn i alt, og til
hans eru keyptar lóðir, þorkanet, snurpi-
nót, reknet, máske hotnvörpur, hákarla-
veiðafæri, svo sem drekar, sóknir, pert-
lina m. fl. auk breytiuga á sjálfum bátn-
um og snurpibáta. Hvert er ekki verð
bátsins orðið þá, hvílíka upphæð þarf
ekki hér að renta og hvilíkir snillingar í
veiðiaðferðum þurfa þeir skipsljórar ekki
að vera, sem trúað er fyrir þannig út-
reiddnm bátum, með það fyrir augum,
að úthaldið verði ábati en ekki halli.
Hnekkur sá, sem útgerðin öll hefir
fengið, vegna kola, olíu og sattleysis verð-
ur ekki í fljótu bragði áætlaður, en hér
er efalaust um miljóna tap að ræða, og
sá skaði deilist á alla þá, sem með kjark
og dugnaði lögðu sitt fram til að auka
útveginn, sem er máttarstólpi þjóðarinn-
ar, til að veita fjölda manna vinnu og
gera margt gott. Sumir ern svo stæðir,
að þeir þola skellinn, en margir þola
ekki þau óhöpp, sem yfir dynja nú.
Þegar nú hingað er komið, þá ættu
menn að reyna að koma sér saman um
eitthvað ákveðið með veiðar og veiðiað-
ferðir, útveganir til útgerðar, mynda ein-
hvern félagsskap milli eiganda skipa, þar
sem þeir, sem þekkja hvað er að gera út
skip styrkja þá, sem ekki kunna það,
áður en öll útgerð mótorbátanna fer í
kalda kol.
All verður að lærast eigi menn að
kunna og því fer nú ver, að sá hugsun-
arháttur er ofarlega á bekk hjá þjóðinni,
að óhætt sé að taka að sér hvaða starf
sem er, þvi það lærist fljóttist, en slíkt