Ægir - 01.04.1917, Blaðsíða 17

ÆGIR
65
siglingarnar með ströndum fram. Og þeir
sem vel þekkja til skipaleiðar yfir Húna-
flóa hafa fylstu ástæðu til að álita, að
vitaleysið þar hafi átt sinn þátt í hvað
mörgum skipum liefir slisast á þessari
leið, og margir menn mist lífið.
Flest þau hákarlaskip og fiskiskip sem
farist hafa af Norðurlandi hafa farist á
Húnaflóa, ýmist djúpt eða grunt, sum
fast við landið, og hættan á þessari leið
verður alt. af sú sama fyrir smáskip.
Jafnvel meiri en áður síðan þessar vetr-
arsiglingar byrjuðu; meðan ekki kemur
viti á hentugan stað til leiðbeiningar við
innsigling á hafnir þær, sem á flóanum
eru.
Þær hafnir, sem um er að ræða á
Húnaflóa, fyrir skip að leita inn á er,
Reykjarfjörður innri, Norðurfjörður og
Ingólfsfjöi'ður, alt öruggar og góðar hafn-
ir. En hvar heppilegast væri að setja vita
á þessu svæði, get eg ekki vel sagt um.
Að því leyti væri hann líklega bezt settur
á Reykjanesi norðanvert við Reykjafjörð,
því þá gæti hann lýst nokkurn veginn
jafnt bæði inn á Reykjarfjörð og Noi'ð-
urfjöi'ð. En sá ókostur er við þennan
stað að bæði er nesið lágt að fi'aman svo
vitinn þyrfti líklega að standa nokkuð frá
sjó til að geta lýst nógu langt út. Kring-
um Reykjanesið er líka skerjótt og ó-
hrein leið, grunnt, svo eg verð að telja
að þarna sé alls ekki tiltækilegt að reisa
vita.
Aftur á móti tel eg að væri mjög gott
vitastæði á Knarnesi norðanvert við Norð-
urfjörð, og á þessum stað gæti vitinn ver-
ið leiðbeinandi bæði inn á Noi'ðurfjöið
og Ingólfsfjörð; kringum Knarnesið er
skerjalaus og hrein leið þétt upp að landi
og innsigling á báða þessa firði hrein og
hættulaus.
Sjálfsagt kæmi viti á Iínai'nesi að litlu
gagni við innsiglingu á Reykjarfjörð, þó
verð eg að álíta að undir mörgum kring-
umstæðum geti hann orðið til góðrar
leiðbeiningar inn á Reykjarfjörð, ef skip
vildu heldur leita þar hafnar en á hin-
um fjöi’ðunum. En sjálfsagt væri þá
nauðsynlegt að settur yrði smáviti eða
gott hafnarljós við kaupstaðinn á Reykj-
arfirði til leiðbeiningar við innsiglinguna
á fjörðinn. Alt þetta yrði að taka til ná-
kvæmlegrar rannsóknar og athugunar.
Áreiðanlega kæmi vitinn að mestu gagni
fyrir öll innlend skip einkum fxskiskip,
stæði hann á Knai'nesi; bæði bezt að
taka þar land þegar dimt væri, og inn-
siglingin svo stutt, hvort heldur farið
væi'i á Norðfjörð eða Ingólfsfjörð.
Eitt er enn sem gerir það nauðsynlegt
að viti sé reistur á þessu umi'ædda svæði,
það eru síldarveiðastöðvarnar sem nú
eru að rísa upp á Ingólsfirði og Reykjar-
firði, og mikið liklegt að þess verði ekki
langt að bíða, að sildarstöðvar vei'ði lika
í'eistar á Noi’ðurfirði, og þar sem síld-
veiði er rekin eru miklar sldpaferðir langt
fram á haust, og þegar vel gengur
fram á vetur. Á þessum stöðum eða rétt-
ara sagt frá þeirn, er líka talsvert stund-
uð hákarlaveiði á vetrum á opnum skip-
um eða mótorbátum, einkum þegar fram
á veturinn kemur, og væri ómetanlegt
gagn sem viti á þessum stað gæti gert
fyrir þá útgerð, tel sjálfsagt, að hún
mundi rnikið aukast þegar viti væri
kominn.
Þessu sinni fjölyi'ði eg nú ekki mejra
urn þetta mál, vona að það verði tekið
til athugunar, og því byrji vel.
Reykjavík í apríl 1917.
Edilon Grimsson.