Ægir - 01.11.1918, Blaðsíða 25

ÆGIR
181
þjóð að eiga skip í förum, heiður fyrir
hverja þjóð þegar velútreitt sldp hennar
kemur til annara landa og þeir, sem
frumkvöðlar eru að þvi, að landið hafi
sem flest og bezt samgöngutæki eiga
þakkir skilið. Nýlega bætlist golt og
vandað stálskip við þann skipastól, sem
þegar er fyrir. Er það h/f. »Haukur«
hér i Reykjavik, sem keypt hefir 4 siglt
(fore and afl) skonnortuskip sem hét
»Phönix«, er það kom hingað en hefir
nú verið gefið annað nafn og er nú
nefnt »Haukur«.
»Haukur« er landsins stærste seglskip.
Alt efni til skipsins var keypt áður en|
stríðið hófst og er hið vandaðasta; vai'i
þetta 1913. Árið sem stríðið byrjaði var
bjrrjað á smíðum þess á skipasmíðastöð
í Svendborg. Skipið getur flutt um 000
smálestir að sumri lil; það hefir fullan
seglakraft og auk þess 160 hesta Diesel-
vél, sem að sögn í góðu veðri knýr skip-
ið 30—32 sjómílur á vöku (4 klukku-
slundum). Er þetta hin fyrsta Dieselvél,
sem i islenzku skipi hefir sést. Eru þær
vélar mjög að ryðja sér til rúms i skip-
um. Undir lestinni í botni skipsins eru
kjölfestukassar, sem taka um 1000 tunn-
ur af sjó.
1 húsi á þilfarinu er mótor sá, sem
knýr spilin sem höfð eru við fermingu
eða aífermingu skipsins og eru þau kraft-
mikil. Framkvæmdarstjóri h./f. »Haukur«
hr. P. J. Thorsteinsson, bauð hinn 9. þ.
m. nokkrum blaðamönnum út á sldpið
og var þeim sýnl um alt; vél þess setl
á stað, ibúð háseta skoðuð, og er hún
rúmgóð og umgengni hin prýðilegasta,
og sama má segja um alt skipið.
H./f. »Haukur« keypti skipið í vor, en
Bretar hafa haft það í sinni þjónustu,
þangað til loks að því var slept. Eigi
hafði það áður verið i förum. Skipshöfn-
in er alls 10 menn. Skipið flutti hingað
kolafarm frá Fleetwood á Englandi og
hafði 5 daga ferð hingað til lands.
Niðri í skipinu aftanverðu eru herbergi
stýrimanna, matreiðslumanns, borðstofa,
búr og íbúð skipstjórans. Þangað var
blaðamönnum að siðustu boðið til að
þyggja góðgerðir. Auk þess, sem slík
skip og þetta og önnur góð og vönduð
skip eru landinu i heild sinni til gagns
inn á við og til sóma út á við, þá gera
þau annað að verkum, sem ekki má
sleppa að minnast á, en það er úlskýr-
ing á siglingalöggjöfinni, sem virðist vera
landsmönnum nokkuð óljós, eða í það
f|minsta ekki Ijósari en það, að margir
Smunu enn halda, að farmennska og
fiskiveiðar séu eitt og hið sama, að sá
“skipstjóri, sem að eins hefir sagt fyrir
verkum á fiskiskipi, sé fær um að taka
að sér stjórn vöruflutningaskips, sem
fcr til framandi staða, hvar hann| er
framkvæmdarstjóri eigendanna í verzl-
unarviðskiftum. Lögin ætlast ekki til
slíks og við megum það heldur ekki,
sem höfurn ekki mótmælt að þau væru
svo úr garði ger, sem þau eru. Nú er
farið að reyna þau lög og skipakaupin
munu útskýra kröfur þeirra.
Lögum þessum var hamrað í gegn
eins og fleiri lögum hér, litill fyrirvari
gefinn og um framtið ekki hugsað, en
þar sem alt bendir á, að skipakaup til
landsins aukist og að verzlunarílotinn
stækki. þá ætti það eigi lengur að ganga
svo til, að verslunarfræði væri eigi ein
af námsgreinum þeim, sem skylt væri
að kenna við stýrimannaskólann hér,
þvi það er sú fræði sem ávalt gelur
komið að góðu haldi jafnt fiskimönnum
sem farmönnum.
Rvik 16. des. 1918.
Svbj. Egilson.