Ægir - 01.03.1931, Blaðsíða 12

58
ÆGIR
Skýrsla erindrekans
í Austf.fjórðungi frá '/ío—;31/12 1930.
Afli var lítill þennan ársfjórðung hér
eystra, sem stafaði mikið af stöðugum
ógæftum í október, og stirðum gæftum
eftir það.
Á Fáskrúðsfirði, þar sem vanalega hef-
ur verið haldið áfram útgerð, og stund-
um aflast vel á haustin og fram eftir
vetri, var nú lítið um sjósókn eftir sept-
emberlok, og svona var allstaðar hér á
fjörðunum, enda varð aflinn á þessum
ársfjórðung um 1000 skpd. minni áþessu
ári en árið áður. Eins og sézt á afla-
skýrslunum, þá er aflinn á þessu ári um
3000 skpd. meiri en árið 1929, það er að
segja á heimilisfasta báta og skip hér, og
báta sem eingöngu voru gerðir út héSan.
Útgerð var þó yfirleitt ekki meiri í veiði-
stöðvunum hér eystra, en árið áður, held-
ur sumstaðar minni.
Sala á fiski gekk mjög treglega, og þvi
ver eftir því sem leið á árið. 1. Nóvbr.
lágu óseld og óútflutt, eftir skýrslu yfir-
fiskimatsmannsins, 26020 skpd. F»að er
um 67*/* af ársafianum, og mér telst til,
að hvergi á landinu hafi legið tiltölulega
eins mikið eftir af ársafla einsogáAust-
urlandi. Um áramótin núna lágu hér
eystra tæp 23000 skpd. af fiski miðað
við þurfisksvigt. Þessi fiskur var mestur
óseldur og það af honum sem var selt
var ógreitt, átti að greiðast við. afskipun.
Síðast á árinu var farið að selja sumt
af fiskinum i umboðssölu. Þó á þann
hátt, að mikill hluti verðsins átti að greið-
ast við afskipun, þannig að út á skpd.
af prima þorski, var greitt 80 kr. og út
á skpd. af príma labra, var greitt 52 kr.;
fengist hærra verð, átti að bæta upp þelta
verð. Allur Labrador-fiskur, eða minnsta
kosti meiri parturinn af honum, varlát-
inn upp á þessa skilmála, en af þorski
var eitthvað selt fob. fyrir 88 kr. skpd.
af príma fiski og 78 kr. fyrir annars
flokks fisk. Til samanburðar má nefna,
að í október var seldur 8A þurr þorskur
fyrir 113 kr. skpd. fob., sem átti að af-
skipast í nóv. og des.
Fiskverð hefur því lækkað frá í sum-
ar frá 23—30°/«, og á máske eftir að
lækka enn þá, því hver getur sagt hvað
fæst fyrir þann fisk sem liggur óseldur
hér á landi.
Hvað illa gekk að selja Austfjarðar-
fiskinn árið sem leið, á sína orsök í ó-
þurkunum s. 1. sumar, sem eflaust má
telja eitt með allra verstu óþurkasumr-
um, sem komið hafa hér á Austurlandi,
á siðasta mannsaldri.
Dálítið af fiski, helztýsu, var seltnýtt,
sem flutt var á útlendan markað (isað).
Það voru Færeyingar sem keyptu þenn-
an afla, og greiddu fyrir hann, fyrst 12
aura danska, seinna 12 aura islenzka,
kilóið slægt með haus. Petta mátti heita
ágætis verð fyrir þessa tegund fiskjar,
ýsu, sem er annars i mjög lágu verði,
verkaður sem saltfiskur. F*etta var alveg
nýr markaður fyrir útgerðina hér eystra
sérstaklega á þeim stöðum, sem þessi
færeyisku skip keyptu mest, sem var á
Vopnafirði, Ðakkafirði, Gunnólfsvík og
Skálum. Á þessum stöðum aflaðist ó-
venju mikið af ýsu í júli og ágúst, og er
mikill meiri hlutinn smáýsa, sem er verð-
litil að salta. Frá þessum verstöðvum
mun hafa verið flutt út um 120—150
smál. af isfiski.
Hér á suðurfjörðum var dálitið selt af
nýjum fiski til útflutnings, og voru það
togarar og færeyisk skip, sem keyptu
hann, og greiddu 12 aura fyrir kílóið.
En því miður sinntu útgerðarmenn allt
of lítið þessum sölumöguleikum.
Þessi verzlun með nýjan fisk á s. 1.