Ægir - 01.01.1932, Blaðsíða 18

12
ÆGIR
kunnur, er talið að þau hafi öll tiisam-
ans saltað hér ca. 20 þúsund tunnur, var
mest af þeirri sild seld í Danmörku.
Þá höfðu Svíar hér einnig 15—20skip
við veiðar, en flest voru það smáskip
og munu hafa aflað ca. 12 þús. tunnur,
sem var mest allt kryddað.
Aftur á móti höfðu Finnar hér við
land mikla útgerð. Voru hér 2stórgufu-
skip, þar sem síldinni var veitt móttaka
frá flskiskipum, og hún verkuð að mestu
leyti þar um borð. Önnur þessi útgerð,
Elfvings Fiskeflotte, Hangö, sem hafði
stöðvarskipið »Petsamo« og 5 veiðiskip,
saltaði 30 þús. tunnur. Hin finnska út-
gerðin, Lovisa Fiskeri A/B, Lovisa, hafði
stöðvarskipið »Greta« og 2 veiðiskip.
Þessi útgerð mun hafa fiskað lítið, og
engar skýrslur liggja fyrir um árangur
þeirrar útgerðar.
Meðal nýjunga má telja það, að i tveim
af fiskiskipum Elfvings, var höfð mótor-
vél í öðrum nótabátnum og gafst það
svo vel, að hann segist muni hafa
það framvegis í öllum sínum nótabát-
um.
Sala sjávarafurða.
Hún hefur gengið mjög treglega á ár-
inu, og fór stöðugt versnandi eftir því
sem á árið leið, enda voru margskonar
erfiðleikar, sem hjálpuðust að i samein-
íngu, til að gera söluna erfiða.
t byrjun ársins voru fiskbirgðirnar á
íslandi 126,819 skpd. og í Noregi 108.500
skpd. Þetta voru meiri birgðir en nokk-
urntíma höfðu áður verið liggjandi á
áramótum í framleiðslulöndunum.
Óþurkar höfðu miklir verið á Islandi,
árið 1930 og fiskur því verkast illa og
var farið að bera löluvert á skemmdum
i íslenzka fiskinum, og jafnvel áður en
að hann fór að heiman, og ágerðust þær
skemmdir auðvitað þegar fiskurinn fór
að liggja mánuðum saman í neyzlu-
löndunum.
Strax fyrstu mánuði ársins, fóru að
berast miklar aflafréttir frá íslandi og þó
að dregið væri töluvert úr söltuninni,
með því að láta togarana ekki fara á
saltfiskveiðar fyr en eftir 20 marz. þá
dugði það ekki, einkum þar sem fram-
boðið hélzt jafnt og stöðugt á gamla
fiskinum og fiskkaupmenn þeir, sem lágu
með hálfskemmdar birgðir af gamla fisk-
inum, reyndu að koma honum út fyrir
eitthvert verð, en þá lækkaði auðvitað
verðið á hinum jafnframt.
Til Englands hefur jafnan verið hægt
að selja töluvert af saltfiski, fyrstu mán-
uði ársins, en sú sala brást að mestu
leyti.
Á Spáni, sem er okkar aðalviðskipta-
land, voru stöðugar óeirðir og uppreistir
fram eftir öllu sumri, peningagengi þeirra
mjög óstöðugt, og yfirleitt altaf fallandi,
svo að það skapaði svo mikla óvissu í
viðskiftalífinu, að heildsalar þar kusu
heldur að vera fisklausir, en að hætta
fé sínu í óvissu, þar sem líka var vitan-
legt að verð framleiðslulandanna mundi
fara lækkandi. Þegar fram á vorið kom,
og farmarnir af nýja fiskinum fóru að
koma frá íslandi, reyndist fiskurinn að
vera mjög horaður og þunnur eins og
vitanlegt var, og flokkaðist því mikið
meira af fiskinum í smærri fisk og mill-
umfisk, en ráð var fyrir gert.
Verðfall á kaffi í Brazilíu, sem er þeirra
aðalútflutníngsvara, ásamt stórkostlegum
bankahrunum þar, hverju á eftir öðru,
stöðvaði um tíma að mestu leyti inn-
flutning á fiski þangað, svo aðþærþjóð-
ir, sem vanar eru að selja þangað fisk,
höfðu ekki annars úrkosti, en að þrengja
þeim fiski sínum, sem þangað var ætl-
aður, inn á hinn yflrfyllta markað Mið-
jarðarhafslandanna.