Ægir - 01.01.1951, Blaðsíða 19

Æ G I R
13
Oskar ] ónsson:
Frá hraðfrystihúsunum
1 Hafnarfirði starfa nú 3 hraðfrystihús,
°g eru eigendur þeirra: Frosti h.f., íslnis
Hafnarfjarðar h.f. og Fiskur h.f.
Oll eru hiis þessi tiltölulega ný. Fyrst-
nefnda frystihúsið, sein Frosti h.f. rekur,
er upphaflega reist 1941, en stækkað og
endurbyggt 1945 og 1946. Frystihúsið stend-
11 r efst með svonefndum Reykjavíkurvegi
a hægri hönd, jjegar farið er til Reykja-
vikur frá Hafnarfirði.
íshús Hafnarfjarðar er upphaflega byggt
H)08, þá aðeins til að frysta og geyma beitu-
sild og kjöt, þó án véla. Þær eru fyrst settar
i húsið árið 1932. En það hefur fyrst starf-
semi sina við frystingu á fiski til útflutn-
ings árið 1940, og loks er það endurbyggt
i þvi formi, sem það er nú, árið 1945, og þá
ilntt í nýtt hús. Það stendur syðst í bænum,
sunnnanvert við skipauppsátrið í Hafnar-
iii'ði, þar alveg niðri á sjávarbakka.
Hraðfrystihúsið Fiskur h.f. stendur vest-
an við hyggð bæjarins á sjávarbakkanum
á svo nefndum Langeyrarmölum, og hóf
starfsemi sína í Hafnarfirði i ársbyrjun
1947, þá nýbyggt.
bátur úr Hafnarfirði tóku að nota þau.
Reynslan af því veiðarfæri má tcljast góð,
ng cr ekki ósennilegt, að þeim bátum fjölgi,
er noti þorskanet síðari hluta vertíðar. Ann-
ars hefur þetta veiðarfæri fyrr komið við
sögu i útgerð Hafnfirðinga, og má í því
sambandi gela þess, að þar voru þorskanet
fyrst reynd hér á landi fyrir tveimur öld-
um. Sumir Hafnarfjarðarbátar stunda botn-
vörpuveiðar framan af sumri og einnig á
haustin. A sumrin eru nálega allir Hafnar-
fjarðarbátar við síldveiðar fyrir Norður-
landi, en sinna relmetjaveiðum við Suður-
land á haustin, þá er afli gefst og ástæður
eru fyrir hendi til að nýta hann.“
í Hafnarfirái
Hús þessi hafa undanfarin ár framleitt
mestmegnis þorskflök lil útflutnings, enn
fremur ýsuflök, karfaflök, flatfisk, þorsk-
hrogn o. fl. fyrir erlendan markað.
Þá hafa þau öll frvst mikið af beitusíld
til notkunar í bænuin og flutt á aðra út-
gerðarstaði, þar sem vöntun hefur verið á
henni.
Loks hafa þau fryst allmikið af kjöti til
sölu á innlendum markaði og einnig tekið
allnokkuð magn af kindakjöti til geymslu
yfir vetrarmánuðina.
Hins vegar hefur aðalstarfstími þeirra
verið janúar—júni og þá fryst fisk til út-
flutnings, en beitusíld og kjöt frá þvi í
ágúst og til ársloka. En nú s. 1. ár frystu
þau í nóv. og des. öll nokkuð af karfa og
þorski lil útflutnings. Var sá afli fiskaður
af togurum, sem lögðu upp að öðru leyti
afla í fiskmjölsverksmiðjuna Lýsi & Mjöl
h.f.
Væri það ómetanleg búbót fjrir Hafnfirð-
inga, sem og önnur pláss, að geta, þegar
vetrarvertíð lýkur, fryst karfa- og ufsaflök,
ef markaður fyrir þessar fisktegundir héld-
ist góður áfram i Bandaríkjunum.
Karfavinnsla í frystihúsum þarfnast
mikils mannafla og er þvi sérstaklega vel
fallin til að skapa mikla og þægilega vinnu,
bæði fyrir kvenfólk og karlmenn. Auk þess
eru karfaflökin dýrmæt verzlunarvara og
skapa mikinn gjaldeyri.
Höfum við hér í Hafnarfirði góða aðstöðu
til þessarar starfsemi og má á þetta benda
því til stuðnings:
I fyrsta lagi: Við höfum hér ágætis verk-
smiðju til að vinna úr karfa og öðrum fiski,
sem beint er aflaður lil mjölframleiðslu. Á
ég þar við Lýsi & Mjöl h.f., sem þegar hefur
lagt góðan skerf í þjóðarbúið og verið fram-
leiðendum hér til ómetanlegs gagns, þann-