Ægir - 01.06.1980, Page 39

Því til að svara að þó að í upphafi fengju þeir
uthlutað kvóta, sem stundað hafa fiskveiðar sem
atvinnu, þyrfti að endurskoða úthlutunina reglu-
*ega, ekki aðeins með tilliti til veiðiþols heldur
emnig með tilliti til reynslu fyrsta tímabilsins og
utkomu eða árangri einstakra skipa eða skipa-
Ookka. Auk þess ber greinilega enga nauðsyn
þess, þegar á heildina er litið að nýir aðilar
hefj» útgerð í bili.
Enn ein mótrökin eru þau að úthlutun kvóta
hl háta verði svo flókin og eftirlit svo erfitt að
'erfið fari strax í handaskolum. í þessu sambandi
er það ósanngjarnt að ætlast til þess að togara-
U’enn samþykki kvótaskiptingu meðan bátarnir fá
fjalsan aðgang eða heildarkvóta, sem reynslan
s-nir að ekki er hægt að standa við. Auðvitað
er hvótakerfi fyrir bátaflotann flóknara, en þó íjarri
P'1 að það réttlæti uppgjöf við að reyna að stjórna
Ve|ðum þeirra. Togveiðar báta ættu a.m.k. ekki að
Vera utan kvótakerfis fremur en veiðiskapur togar-
anna, ef menn kysu að reyna fyrst heildarkvóta
•Vrir þorsknetaveiðar sem væntanlega yrði þá lokið
um eða upp úr páskum flest ár.
^ótbárurnar eru miklu fleiri, sem hafa verið
ug verða örugglega tíundaðar áður en yfir lýkur.
8 vil aðeins endurtaka það að kvótakerfi eða aðrar
s ^ómmtunaraðgerðir er ekki neitt óskaástand fyrir
° har fiskveiðar heldur ill nauðsyn til skynsam-
egrar fullnýtingar fiskstofnanna.
Hvað vinnst við það að skipta afla á skip?
Ég er ekki í nokkrum vafa um það að skipting
afla á skip er margfalt betri aðferð til að takmarka
þorskveiðar en sá frumskógur boða og banna,
skyndiviðbragða og neyðarráðstafana sem atvinnu-
greinin nú býr við. Ég hygg að þetta verði æ fleirum
ljóst og ég mun ekki gerast langorður um rökin
sem mæla með þessari skömmtunaraðferð frekar
en öðrum, aðeins telja þau upp.
ífyrsta lagi hlýtur tilkostnaður að minnka hjá
hverri útgerð ef menn ráða því hvenær og með
hvaða hætti þeir taka þanna afla sem þeim er
ætlaður.
/ öðru lagi mun takmarkað aflamagn stuðla
að betri meðferð afla þar sem tonnafjöldinn er
nú gefinn en tekjurnar ráðast af gæðunum.
íþriðja lagi er líklegt að ýmiss aukaafli og auka-
afurðir (lifur, hrogn og slóg) verði frekar tekið
til handargagns þar sem ekki þarf að nota allar
smugur fyrir meiri þorsk.
í fjórða lagi ætti að vera hægt að koma við
betri samræmingu veiða og vinnslu þar sem
kappið við að missa ekki af ,,hrotunni“ væri
mikið til úr sögunni.
/ fimmta lagi munu útvegsmenn og skipstjórar
hafa betra næði til að hyggja að öðrum afla þegar
hann gefst þar sem „þorskskammtinn“ sinn fá
þeir hvort sem er.
/ sjötta lagi fær fiskvinnslan væntanlega betra
ÆGIR — 343