Ægir - 01.11.1981, Blaðsíða 23

aHanum í bræðslu. Við gætum náð upp öllum
beim fiski sem við veiðum nú með flota af þeirri
stærð og með þeim aðferðum. Og við getum sjálf-
sagt fundið út alls konar stærðir af veiðiflota með
Því að taka ákveðnar forsendur, allt frá 30 þúsund
iestum upp í 90 þúsund lestir. En hér að framan
hefur verið leitast við að taka með alla nauðsyn-
iega þætti, öll þau markmið sem að er stefnt. Og
n'ðurstaðan úr því er verulega önnur en ,,hag-
kvæmasta” sóknarstefna þeirrar skýrslu sem við
erum hér að fjalla um.
Markaðsmál.
Það segir í skýrslunni að búast megi við harðn-
andi samkeppni á mörkuðum á næstu árum. Þetta
er vafalaust rétt. Meira vafamál er hitt hvort
nokkru þarf að kvíða þess vegna. Hvort við treyst-
Urn okkur ekki til að verða ofan á í þeirri sam-
^eppni eða hvort við þurfum að óttast að verða
Undir. Ég held að við þurfum ekki að óttast það að
verða undir í samkeppninni ef að vel er að málum
staðið.
Kanadamenn hafa-síðustu árin mjög verið að
Sækja sig í vörugæðum, en þeir eru stærstir keppi-
nauta okkar á Bandaríkjamarkaði. Margir hafa
'átið í ljós ótta sinn við þessa samkeppni og víst er
Urn það að við verðum að bregðast við henni. Og
v>ð verðum að bregðast við henni á þann hátt að
fella okkar vörur ennþá betur að markaðnum. Það
eru ýmsar blikur á lofti um breytingar á markað-
Setningu fisks. Okkar möguleikar eru í því fólgnir
að verða á undan öðrum að aðlagast þeim breyt-
lngum. En til þess að við höfum í raun möguleika á
Því er höfuðnauðsyn að fjárhagsafkoma fiskiðn-
aðarins sé slík að hann hafi möguleika á að
kfegðast fljótt og markvisst við þeim aðstæðum,
Sern upp koma hverju sinni. Ég held að það sé
ekkert vafamál að við höfum þá þekkingu á mörk-
uðunum og þá tækniþekkingu sem til þarf að
^n^ta vandamálunum. Ef við stöndum okkur ekki
stafi það fyrst og fremst af fjárhagslegu voli og
víli.
Eg vil vekja á því sérstaka athygli að það er
nkkur ekki fjötur um fót að Kanadamenn og aðrir
æti sína framleiðslu. Það hefur verið fiskiðnaðin-
Urn > heiminum til tjóns að of mikið hefur verið
framleitt af vondum fiski. Það er ekki áfall fyrir
u^kur að fiskgæði batni almennt. Þvert á móti.
eim mun minna sem er af lélegum fiski á boðstól-
Urn þeim mun meiri líkur eru til þess að unnt sé að
Mynd 10. 1 tœkjunum. (Ljósm. Helga Fietz).
auka fiskneyslu í heiminum. Og þeim mun meiri
möguleikar eru til þess að selja besta fiskinn. Og
samfara þessu eru einnig möguleikarnir á því að
hægt sé að búast við hærra verði. Þær þjóðir sem
nú eru að reyna að auka vörugæðin selja fiskinn
ekki til langframa á lágu verði. Það er einfaldlega
ekki hægt.
Lokaorð.
Ég hefði gjarnan viljað minnast á fleiri þætti
þessarar yfirgripsmiklu og fróðlegu skýrslu. Ég
hefði viljað gagnrýna nokkur atriði til viðbótar,
t.d. það sem sagt er um fullvinnslu sjávarafurða,
en þau eru að vísu öll minni háttar. Væntanlega
kemur gagnrýni á fleiri þætti fram hér á eftir. Ég
hefði einnig viljað minnast á það fjölmarga í þess-
ari skýrslu sem vel er gert. Skýrslan virðist mér
fyrst og fremst vera mikilsverður fróðleikur, en
minna virði sem framtíðarspá.
ÆGIR — 599