Ægir - 01.11.1981, Blaðsíða 55

BÓKAFREGN
Ásgeir Jakobsson:
Tryggvasaga Ófeigssonar
Sk^ggsjá 1979
400 bls.
Söguefnið.
Flestir íslendingar, sem komn-
lr eru til vits og ára, munu kann-
ast við nafn Tryggva Ófeigsson-
ar- Hann var um árabil í hópi
harðsæknustu og aflahæstu
skipstjóra í íslenska og enska
togaraflotanum, en gerðist síðan
útgerðarmaður og rak togaraút-
gerð og fiskverkun af myndar-
skap um árabil. Mun engin út-
gerð í einkaeign hafa komist til
Jafns við útgerð Tryggva hvað
umsvif snerti á þeim árum.
í bókinni Tryggva saga
Ofeigssonar er lífshlaup sögu-
manns rakið frá þvi hann man
fyrst eftir sér og fram á þennan
úag. Eins og títt er um ævisögur
Serir Tryggvi grein fyrir ætt sinni
°g uppruna í upphafi bókar,
segir síðan frá uppvexti sínum
suður með sjó, sjósókn á
áraskipum og togurum og loks
tttgerð og öðrum rekstri
tengdum fyrirtækinu Júpíter og
^larz. í bókarlok eru kaflar
Ulu togaraáhöfn í skipstjóratíð
^ryggva, um fimm skipstjóra,
urn laxveiðiskipstjóra og um
nánustu lífsförunauta sögu-
ntanns: foreldra og eiginkonu.
Loks ber að nefna ábúendatal í
J-eiru 1906-1910 og Doríusamn-
*ng, sem Hellyer Bros. Ltd. gerði
v'ð fiskimenn er fóru með b/v
Irnperialist til lúðuveiða á Græn-
'andsmið sumarið 1927.
Efnistök og heimildagildi.
Efni bókarinnar verður ekki
rakið frekar hér, en eins og þessi
upptalning ber með sér hefur ævi
Tryggva Ófeigssonar verið við-
burðarík. Hann hefur unnið
langan starfsdag, komið víða við
og kann frá mörgu að segja. Er
þá ekki úr vegi að hyggja að
einstökum 1 atriðum frásagnar-
innar og heimildagildi bókar-
innar.
Það liggur i hlutarins eðli að
ævisögur hafi mest heimildagildi
um þá menn, sem þær eru skráð-
ar um og um þann starfsvettvang
sem þeir hafa helgað krafta sína.
Þannig er því einnig farið um
þessa bók. Hún veitir okkur
lifandi og skemmtilega mynd af
manninum Tryggva Ófeigssyni,
ævistarfi hans og skoðunum á
mönnum og málefnum. Tryggvi
Ófeigsson hefur aldrei fengið
orð fyrir að vera jábróðir
nokkurs manns. Hann hefur sína
skoðun á hlutunum og segir
hana tæpitungulaust, og í því er
heimildagildi bókarinnar fyrst
og fremst fólgið að mínu mati.
Hér er ekkert sagt almennum
orðum og að lestri bókarinnar
loknum hefur lesandinn fengið
góða mynd af viðhorfum sögu-
hetjunnar til þeirra mála, sem
hann hefur haft afskipti af á
lifsleiðinni.
Gildi bókarinnar er ekki síðra
Tryggvi Ófeigsson.
þegar rætt er um ævistarf
Tryggva. Hann hefur tekið þátt i
mesta umbrotaskeiði íslenskrar
útgerðarsögu og kann þar frá
mörgu að segja. í fyrsta kafla
bókarinnar segir frá sjómennsku
og útgerð á Suðurnesjum á
fyrstu árum þessarar aldar. Sú
frásögn er vel sögð og skipulega,
en fátt kemur þar nýtt fram.
Einna merkast þeirra atriða, sem
ber á góma í fyrsta kaflanum,
þykir mér frásögn Tryggva af
viðhorfi ungra manna á
Suðurnesjum til bresku tog-
aranna, sem voru að veiðum í
Faxaflóa á þeirri tíð. Unglingar
hrifust af þessum miklu skipum
og létu sig dreyma um að komast
á togara, sem hlytu að vera skip
framtíðarinnar. Þarna kemur
fram annað sjónarmið en
almennt verður vart í umfjöllun
um þessi mál, þar sem Bretar eru
allajafna taldir hafa verið hinir
verstu ræningjar og þess sjaldan
gætt að þeir kenndu íslendingum
sjómennsku á togurum.
ÆGIR — 631