Ægir - 01.11.1981, Síða 27

Halldór Elíasson - tók fyrir atriði í reiknilíkani
Þorkels Helgasonar. Benti hann á að samkvæmt
töflu 1 — 1 væri mesti hagnaður 33% við minnstu
sóknina (41%) og því lægstur kostnaður. Sam-
kvæmt þessu ætti aflinn að aukast við minni sókn
af því að hver fiskur væri þyngri. Nýliðun og nátt-
úrulegir dánarstuðlar ættu að vera hærri en 0,2
fyrir eldri fiska og efaðist hann um meðalnýliðun-
artölurnar 250 millj. fiska í 3ja ára aldursflokki.
Þyrftu nýliðuntölurnar að tengjast stærð hrygn-
■ngarstofnsins og seiðamælingum. Almennt þyrftu
fiskifræðilegar undirstöður að verða traustari.
Ólafur Karvel Pálsson - skýrði frá fæðukeðjurann-
sóknum, sem hafa verið stundaðar frá 1976 og
nauðsyn þeirra sem undirstöðuþekkingar til að
skilja samhengi stofna. Þannig getur stór hluti
feðu þorsksins verið loðna, einnig kolmunni og
síld. Til væru nýrri tölur um nýliðun frá mars
1981. Þær benda til þess að 4ra ára þorskur sé um
180 millj. fiska, ekki 240 millj. eins og skýrslan
sýnir (3ja ára).
Kjartan Jóhannssoh - taldi fulltrúa sjávarútvegsins
' nefndinni vera þá Jón Ármann Héðinsson og Pál
Guðmundsson. Það væru því ekki bara sérfræð-
■ngar í nefndinni. Betra hefði verið ef skýrslan
úefði komið út í handriti fyrir þennan hóp og svo
endanlega gefin út. Taldi hann upp atriði sem hann
'aldi þýðingarmikil, s.s. að hafa sterka fiskstofna,
sk'pastólinn hæfilega stóran til að spara útgjöld og
að fiskvinnsla næði framförum í vinnslu. Tók
hann einnig undir nauðsyn þess að reiknilíkanið
yrði sem best úr garði gert.
Jakob Jakobsson - benti á ýmis atriði varðandi
bláu skýrsluna. Minnti hann á að rannsóknir á
stofnstærðarmælingum voru að byrja þá. Hrygn-
ingarstofninn frá 1970 hafði minnkað ört þegar
bláa skýrslan var skrifuð og ekki vitað hvort hann
Sæti gefið af sér sterka árganga. Síldarhrunið var
mönnum þá í fersku minni. Þá var ennfremur ný-
hyrjað á seiðatalningu og erfitt að túlka niðurstöð-
ur. Nú væri vitað miklu meira um öll þessi atriði
°8 þvi ekki lengur ástæða að deila um gildi
uöferðarinnar. Varðandi þyngdartölur þorsksins
Væri það auðvitað til vansæmdar að hafa ekki
þessar upplýsingar. En er bláa skýrslan var skrifuð
sýndu gögn Breta að þeirra fiskar væru léttari en
°hkar skýrslur sýndu, og þorðu menn ekki annað
Mynd 14. Nýi tíminn.
en að taka tillit til þeirra. Síðan hefði það reynst
rangt.
Þorkell Helgason - sagði að reiknilikananefndin
hefði stundað sína vinnu í fristundum vegna fjár-
skorts. Það hefði staðið til að sjávarútvegslíkanið
yrði með í skýrslunni, en ekki tekist. Vonast væri
til að hafa einhverjar tölur handbærar fyrir ára-
mót. Líkanið í þessari skýrslu væri svipað því í
bláu skýrslunni, en þó með endurbótum. Benti
Þorkell á að í töflu 1—3 væri talað um hagkvæm-
ustu sóknina, ekki hámarkssóknina. Ennfremur að
talnastærðir gæfu ekki vísvendingu um að nýliðun
vaxi með stærð hrygningarstofnsins. Linulegt sam-
band væri ekki milli úthalds og sóknar. 10% aukn-
ing sóknar væri á við 6% aukningu á úthaldi.
Svavar Ármannsson - talaði um sérhæfingu veiða
og skipa. Spurði hann hvort 2 togarar á sama
plássi væri ekki í ósamræmi við sérhæfingu veiða?
Varðandi vertíðir, væri ekki betra að skera framan
af vertíð en aftan af? Hefði það ekki meira öryggi í
för með sér?
Bjarni Bragi Jónsson - sagði að galli sóknarkvóta
væri að hann miðaði við of einfaldan kvarða. Galli
aflakvótans væri, að hann dræpi of litla fiska
nema eftirlitið ykist. Byggðapólitík réttlætti kvóta
á vinnslustöðvar, en þar væri erfitt að mæla með
einum stað en ekki öðrum. Þetta mætti þó binda
einhverjum skilyrðum. Þetta leiðir þó til sölu leyfa
milli manna sem væri aðeins millistig sölu veiði-
ÆGIR — 603