Ægir - 01.06.1985, Blaðsíða 28

fest ráð sitt er þau gengu í hjóna-
band Anna Vilhjálmsdóttir frá
Kirkjuvogi í Höfnum og hann, en
aðdragandi þess hjónabands var
mjög þjóðsagnakenndur. Það
kann að hafa ýtt undir þessa
ákvörðun því með stofnun fjöl-
skyldu varð ævintýramaðurinn
að beina lífi sínu í öllu mótaðri
farveg en áður hafði verið.
Þá má nefna, að um svipað
leyti brustu vonir hans um kola-
vinnslu við Hreðavatn og verslun
við Dyrhólaey svo í raun stóð
hann uppi með tvær hendur
tómar og verkefnalaus. Þá kom
honum vel fimmtán ára gamalt
guðfræðipróf.
Að Stað biðu Odds önnur
bjargræði en verið höfðu í
Borgarfirðinum. í stað búfjár,
sem honum hafði gengið illa að
hagnast af fyrir vestan, tók hann
við skipum í eigu Staðarkirkju í
Grindavík. Og þá var þess ekki
lengi að bíða, að hann gerðist
einn athafnamesti vertíðarfor-
maður í Staðarhverfi. Þó rækti
hann vel skyldur sínar sem
prestur og fékk heimilisfólkið að
Stað þau fyrirmæli, að gefa merki
út á miðin með því að veifa hvít-
um ábreiðum ef gest bar að garði
með eitthvert erindi við prestinn,
þegar hann var á sjó.
Bjargráb á sjó
Fáum árum eftir að Oddur fékk
Stað fór hann að berjast af alefli
fyrir bjargráðum til handa sjó-
mönnum. Veturinn 1886-1887
urðu mörg hroðaleg sjóslys víða
um land og sum þeirra af hreinni
vangæslu að því er virtist. Því
lagði Oddur megináherslu á ein-
föld öryggisatriði og aðgát sem í
mörgum tilfellum nægði til að
bægja frá slysum.
Sem dæmi um þau atriði er
Oddur lagði áherslu á í upphafi,
voru:
- Að hafa meðferðis í hverri sjó-
ferð lýsi eða olíu til að lægja
brim og öldugang ef í nauðir
rak.
- Að hafa sjó í pokum, kjölfestu-
pokum, fyrir kjölfestu í stað
grjóts semdróskiptil botnsum
leið og þeim hvolfdi.
- Að efla sundkunnáttu sjó-
manna.
Til þess að kynna sjómönnum
hugmyndir sínar ferðaðist Oddur
Skipbrotsmennirnir affranska togaranum „Cap Fagnet". - Ljósm.: SVFÍ
320-ÆGIR
■ K
um nágrannabyggðirnar v
Faxaflóa og hélt opna fyrirles(F
og fundi þar sem hann kom-
stöðum þessum voru stofna a,
svokallaðar Bjargráðanefndir
kjölfar fundanna og var hlutver ^
þeirra að stuðla að bættu örýf$
sjómanna og auka kunnat ^
þeirra og efla þannig áfor
Grindavíkurprestsins.
Fljótlega varð almenn vaknirjfj
meðal formanna á þessu svæ
um að hafa lýsi í belg, svoka
aðan bárufleyg, ávallt meðfer 1
á sjó og um 1890 var sú reg
orðin almenn.
Með auknum skilningi san^
ferðarmanna sinna tókst Oddi a
helga sig baráttumálum sJe
manna enn meir með því að fe
ast um landið og efna til funda°
fyrirlestra um hugðarefni s'rT,7/c
segja, að með átaki sínu na
jkK'
um
frumherjinn komið af stað no
urs konar þjóðarvakningu
bættan hag stéttarinnar sem f^
svo mikil verðmæti að landi-
Árið 1892 tók Oddur að gefa ^
tímaritið Sæbjörgu til að konl‘
baráttumálum sínum á fratV'f.
við sem flesta. En jafnframt þv'a,
berjast fyrir öryggi og velferð sjj*
manna lagði hann mikla áhers
á að verðmæti aflans yrði au
kið
með bættri meðferð og nýJurTj
veiðarfærum. Til stuðnings þel
áformum sínum gaf Oddur
nokkur smárit með ritgerðum u ^
sjávarútveg og fiskverkun,
einnig birtust þar nokkrir fyr,r
lestra hans um björgun úrsjáva
háska.
Eftir gifturíkt en stundum v3,r
þakklátt starf flutti Oddur búfer.
um til Vesturheims árið 1894,
von um betri afkomu, en Þar,e.g
hann blásnauður maður arl
1911.
í kjölfar baráttu hans tóku abjf
frumherjar upp þráðinn að nýJ
og sóttu fram gegn slysum á sj°'