Tímarit lögfræðinga - 01.01.1967, Blaðsíða 43

og endurrita, þvi aukinn fjöldi dómsmála samfara fjölgun
fulltrúa eÖa dómara leiðir beint til þess, að vélritun öll
eykst sem því svarar, enda eru vélritarar hér jafnframt
dómritarar. Lögð hefur verið áherzla á það, að dóms-
afrit væru til stuttu eftir að dómar eru kveðnir upp. Þetta
hefur, vegna skorts á riturum, leitt til þess, að afritun
vitna- og aðiljaskýrslna fyrir dómi til afnota við munn-
legan flutning máls dregst stundum um of á langinn og
veldur einatt töfum á því, að munnlegur málflutningur
geti farið fram. A þessu mætti ráða bót með tvennum
hætti: 1) fjölgun ritara og 2) meiri véltækni. Þannig
mætti spara bæði vinnu og tíma með því, að vitnaleiðslur
og aðiljaskýrslur væru vélritaðar strax á dómþingi, í stað
þess, að handskrifa þær fyrst í þingbækur, eins og nú
tiðkast. Ef slík vélritun væri upp tekin væru endurrit
tilbúin i lok þinghalds í stað þess sem nú er, að ritarinn
situr í dómi og færir til bókar eftir fvrirsögn dómara og
eyðir svo álika löngum tima til afritunar síðar. Að sjálf-
sögðu þarf mjög leikna vélritara, ef þessi háttur væri upp
tekinn. En gæta ber þess, að þýðingarlaust er að gera ráð
fyrir þvi, að hæfir ritarar fáist, nema hægt væri að a. m.
kosti bjóða upp á kjör, er eigi væru lakari en samkvæmt
9. núverandi launaflokki.
Mjög er það og til álita, að taka vitnaleiðslur upp á tal-
vél eða annað slíkt vélrænt tæki. Mundi það geta leitt til
mikils timasparnaðar, að þvi er lengd þingbalds varðar,
auk þess sem vitna- og aðiljaskýrslur gæfu þá sannari og
raunverulegri mynd af skýrslugjöfinni. En vélritarar
mundu því næst rita eftir hljóðbandi. Þar sem einkamála-
lögin nr. 85/1936 gera eklci ráð fyrir slíkri tilhögun, er
lagabreyting væntanlega nauðsvnleg, vegna breytinga sem
þá yrðu á formi þingbóka.
Um þetta er þó reyndar nærri tómt mál að tala, meðan
embættið býr við núverandi búsnæði. Gætir þess og á
öðrum sviðum, að ekki er hægt að koma við nauðsyn-
legum endurbótum á starfsskipulagi og vinnuhagræðingu
vegna óþénugs og ófullnægjandi húsakosts. Er ekki of-
Tímarit lögfræðinga
37