Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.01.1970, Side 71

Tímarit lögfræðinga - 01.01.1970, Side 71
Hæstaréttardómarar höfðu léleg laun, enda var litið á starf þeirra sem heiðurs- og aukastarf. Árið 1670 var boð- ið, að dómendur skyldu nefndir að jöfnu úr hópi aðals- nianna og borgara, en sú regla var fljótlega (1690) afnum- in. Dómaraskilyrði voru annars þau ein, að maður væri heiðarlegur og hefði reynslu á sviði laga og réttar. Laga- próf frá Kaupmannahafnarháskóla kom til 1736, en var ekki gert að dómaraskilyrði fyrr en árið 1773. Frá nútíma sjónarmiði séð, var og sá galli á stöðu dómsins framan af, að kanslarinn var forseti hans. Síðar (1758) var skipaður dómsforseti úr hópi dómenda, en áður var um tíma sérstak- Ur forseti, sem jafnframt átti sæti í leyndarráði konungs. Málsmeðferð var bæði skrifleg og munnleg í hverju máli. Atkvæðagreiðsladómenda var leynileg, og ekki mátti birta hvernig atkvæði féllu. Kanslarinn gekk frá dóminum og forsendur voru engar. Hversu margir dómendur skyldu vera, var ekki fastákveðið í fyrstu, en 1677 var boðið, 'að þeir skyldu vera 11. Með tilskipun 7/12 1771 var þeim fækkað í 9. Þess var áður getið, að starf hæstaréttardóm- ara var skoðað sem heiðursstarf, enda gegndu dómendm’ öðrum störfum jafnframt, oftast sem aðalstörfum. Launa- greiðslur voru því mjog á reiki og að jafnaði litlar eða jafnvel engar. Til gamans má geta þess t. d., að á dögum Friðriks IV. (1699-1730) nam kostnaður af Hæstarétti einungis 2000 Rd. eða álíka miklu og kostnaður var af >,det Kgl. hofsukkerbageri“, en helmingi minna en greiðsl- ur til hesthúss konungs. Með tilskipuninni frá 1771, var launamálum dómenda komið í betra horf að því leyti, að þeir fengu föst laun úr konungssjóði, en launin voru þó enn lág. Lagapróf var ekki beint formskilyrði til þess að vera hæstaréttardómari fyrr en 1773, en hins vegar var það ákveðið 1753, að dómaraefni skyldi greiða munnlega atkvæði í nokkrum málum og var það á valdi dómsins að aieta þá frammistöðu. Er fram liðu stundir, bar minna á því, að konungur sjálfur, leyndarráð hans eða trúnaðarmenn hefðu bein af- Timarit lögfræðinga 69
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit lögfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.