Tímarit lögfræðinga - 01.10.1976, Síða 11

líkamlegum íþróttum. Á yngri árum var hann í hópi bestu glímumanna og
varð a. m. k. einu sinni „glímukappi íslands", sem var mikið sæmdarheiti í
þá daga, eitthvað á borð við það að vera kjörinn „íþróttamaður ársins“ nú
á dögum. Gáfur og glæsimennska lyftu Hermanni til virðingar með þjóð
sinni.
Á sjötugsaldrinum fer Hermann að kenna sjúkdóms, sem smám saman
lamar svo líkamsþrek þessa mikla karlmennis, að hann er bundinn við sjúkra-
beð, ósjálfbjarga mörg síðustu æviárin. Er erfitt að geta sér til um þá raun,
sem svo löng sjúkdómslega hefur lagt á þennan gáfaða og glæsilega foringja
og heimsmann. En saga Hermanns Jónassonar er ekki fullsögð og mannlýs-
ing hans er ekki fullgerð fyrr en þessum kramarárum eru gerð skil. Má með
sanni segja, að frama sinn og veraldargengi hafi Hermann Jónasson greitt
fullu verði. Hann skuldaði heiminum ekkert, en lét eftir sig mikinn arf mann-
dóms og æðruleysis í mótlæti til viðbótar afrekum sínum á ráðherrastóli og
annars staðar, þar sem hann tók til höndum fullfrískur maður.
Eftirlifandi eiginkona Hermanns er Vigdís Steingrímsdóttir, mikilhæf kona
og manni sínum í öllu samboðin að glæsileik og myndarskap. Þau Hermann
eignuðust þrjú börn. Eitt andaðist í frumbernsku, en hin eru Steingrímur
alþingismaður og Pálína, gift Sveinbirni Dagfinnssyni ráðuneytisstjóra.
Minning Hermanns Jónassonar mun lifa.
Ingvar Gíslason.
Eiginkona Hermanns Jónassonar, Vigdís Steingrímsdóttir, lést 2. nóvem-
ber 1976.
SVEINN INGVARSSON
Með örfáum orðum langar mig til að minnast
hér vinar míns, Sveins E. Ingvarssonar for-
stjóra, er andaðist hér í Reykjavík 12. júlí síðast-
liðinn.
Sveinn var fæddur 5. október 1902 í Nesi í
Norðfirði, sonur hinna merku hjóna Ingvars
Pálmasonar alþingismanns og Margrétar Finns-
dóttur. Hann varð stúdent frá Reykjavík árið
1924 og cand. juris frá Háskóla íslands 1929.
Árið 1930 varð hann forstjóri Viðtækjaverzlunar
ríkisins og jafnframt Bifreiðaeinkasölu ríkisins
1935—1942 meðan sú stofnun var við lýði.
Sveinn hætti störfum, þegar Viðtækjaverzlun
ríkisins var lögð niður skv. lögum þar um frá
árinu 1967.
Svo sem sjá má af þessari stuttu upptaln-
ingu voru Sveini snemma falin ábyrgðarmikil trúnaðstörf. Eins og að Ifkum
lætur var það fyrirkomulag að hafa ríkiseinkasölu á viðtækjum og bifreiðum
misjafnlega vinsælt svo ekki sé meira sagt. Fór þá stundum svo sem oft
verða vill, að vankantar fyrirkomulagsins voru skrifaðir á reikning forstjórans,
og mun starfsævi Sveins heitins eigi hafa getað kallast dans á rósum, og
53