Ægir - 01.11.1995, Síða 14

Slippstöðin Oddi
Erum að rísa úr öskustónni
„Hér voru um árabil smíðuð fiskiskip
sem voru meö því besta sem gerðist í
heiminum. Þessi iðnaður hrundi síöan
á fáum árum og nú er unnið að því að
gera honum kleift að rísa úr öskustónni
á ný," sagði Ingi Björnsson forstjóri
Slippstöðvarinnar Odda á Akureyri í
samtali við Ægi.
Segja má að gullöld skipasmíða á Ak-
ureyri standi í rúmlega 40 ár. Slippstöð-
in hf. var stofnuð 1952 og einbeitti sér
fyrst um sinn að smíði tréskipa, sam-
hliða öflugri viðgerðarstarfsemi. Fram
til 1965 var lífleg trébátasmíði og starfs-
menn stöðvarinnar voru orðnir rúm-
lega 100 talsins 1960.
Stálskipasmíði hófst hjá Slippstöð-
inni 1965 og óx fyrirtækinu stöðugt
fiskur um hrygg í þeim efnum en alls
voru smíöuð 34 stálskip í stöðinni fram
til ársins 1993 en þá skilaði stöðin sein-
ast nýsmíði af sér sem var hafnarbátur
fyrir Akureyrarhöfn. Stærstu stáiskipin
sem smíðuð voru í stöðinni voru
strandferðaskipin Esja og Hekla sem
voru 68 metra löng. Mörg skipanna sem
smíðuð voru í Slippstöðinni eru enn í
góðu gengi í flotanum og stærstu fiski-
skipin sem þar voru smíðuð eru um 60
metra löng. Meðal þekktra skipa í ís-
lenska fiskiskipaflotanum sem eru smíð-
uð á Akureyri má nefna Sigurbjörgu ÓF,
Kolbeinsey ÞH og Oddeyri EA. Tréskipin
sem smíðuð voru á Akureyri á fyrri
hluta gullaldarinnar eru flest horfin úr
flotanum en einhver eru þó á floti enn
og duga vel.
Hallar undan fætl
Þegar starfsmenn voru hvað flestir
hjá Slippstöðinni og umsvifin mest í
smíðunum voru starfsmenn um 350.
Þetta var um miðjan áttunda áratuginn.
í kringum 1970 lenti Slippstöðin í
miklum erfiðleikum og þá eignuðust
ríkissjóður og Akureyrarbær saman
meirihluta hlutabréfa í fyrirtækinu.
1993 var rekstur vélsmiðjunnar Odda
innlimaður í rekstur Slippstöðvarinnar
og síðan hefur fyrirtækið heitið Slipp-
stöðin Oddi hf. Á þessu ári komu síðan
nýir eigendur inn og skiptist eignarhlut-
deild þannig að Reginn hf. á 40%,
Burðarás hf. 20%, Jöklar hf. 20% og
Málning hf. 20%.
Nú eru um 120 starfsmenn hjá slipp-
stöðinni og meginuppistaðan í verkefn-
um þeirra eru viðgerðir og viðhald á
fiskiskipum og nýsmíði á ýmsum hlut-
um og fiskvinnslubúnaði, s.s. körum og
færiböndum. Nýlega seldi Slippstöðin
Oddi stálbobbingaframleiðslu sína
Gúmmívinnslunni á Akureyri en Ingi
sagði að það hefði verið gert til þess að
styrkja stöðu fyrirtækisins og til þess að
dreifa ekki kröftunum en slippstöðin
væri ekki veiðarfæragerð.
Engin fyrirgreiðsla
í ljósi þess að síðastliðin 4-5 ár hefur
nýsmíði á fiskiskipum lagst nær algjör-
lega af, er þá rekstrargrundvöllur Slipp-
stöðvarinnar Odda traustur miðað við
þau verkefni sem stöðin hefur nú?
„Nei. Hann er það ekki en við vinn-
um stöðugt að því að treysta hann og
vonum að til nýsmíöi komi á næstu
árum þannig að saman geti farið ný-
smíði og viðgerðir. Þrátt fyrir umræður
um fyrirgreiðslu frá hinu opinbera við
þennan iðnað höfum við engar ívilnan-
ir eöa aðstoð fengið enn," sagði Ingi.
„Okkar stærsti vandi er sá að við
erum stöðugt að keppa við ríkisstyrktan
og niðurgreiddan iðnað í öðrum lönd-
um. Pólskar skipasmíðastöðvar eru hvað
lægstar í stórum smiðaverkum og við
eigum töluvert langt í land með að geta
keppt við þá og það eru einkum lág
laun í Póllandi sem eru ástæðan.
I löndum eins og Noregi er hins veg-
ar svipaö launahlutfall og hér og að-
stæður allar sambærilegar en þar mæt-
um við þessum ríkisstyrkjum en þar tel
ég samt að við gætum alveg verið sam-
keppnisfærir ef við værum að keppa á
sama grunni."
Er þá framtíðin fremur dökk fyrir
skipasmíðaiðnaðinn eða er einhvers
staðar ljósglæta í myrkrinu?
„Samkeppnisstaðan er mun betri nú
en hún var fyrir örfáum árum. Gengis-
þróun hefur verið hagstæð en það má
þó afar lítið út af bera. Ég er alls ekki
vonlaus um að það megi byggja upp
þennan iðnað og koma nýsmíðum á fót
aftur. En til þess þarf að gera eitthvað til
þess að hlúa að þessum iðnaði svo fyrir-
tækin standi jafnfætis samkeppnisaðil-
um í nágrannalöndunum." □
14 ÆGIR